Tímarit hjúkrunarfræðinga - 2021, Blaðsíða 50

Markmiðið „að lifa af eða deyja ella“
— María Vigdís Sverrisdóttir
Fullkomin hamingja er … að vera sáttur við sjálfan sig og aðra. Hvað hræðist þú
mest? Ég bara veit það ekki … En að valda öðrum skaða er hræðileg tilhugsun. Fyrir -
myndin? Margar en líklega er það fólkið sem stendur mér næst sem eru mínar fyrir -
myndir. foreldrar mínir sem kenndu mér svo margt. amma mín sem var ótrúleg
kona sem tókst að standa upprétt og halda í lífsgleði þrátt fyrir mörg áföll í lífinu og
svo eru það systkini mín sem hafa tekist á við margt og staðið sig framúrskarandi í
leik og starfi. fyrirmyndir mína í hjúkrun eru margar og þar eru margar af mínum
bestu vinkonum sem eru flottir og faglegir hjúkrunarfræðingar. Ég verð þó að nefna
nokkra hjúkrunarfræðinga sem ég hef lært mikið af. hildur helgadóttir, nú verk-
efnastjóri á Landspítala, sem ég vann fyrst með á smitsjúkdómadeildinni, og Pálína
Ásgeirsdóttir sem var deildarstjóri á slysadeildinni þegar ég vann þar. Ég var svo
heppin að fá að vinna með báðum þessum konum þegar ég var nýútskrifuð og voru
þær miklar fyrirmyndir í faglegri vinnu og góðir kennarar. Svo verð ég að fá að minn-
ast á nöfnurnar Sigríði gunnarsdóttir, framkvæmdastjóra hjúkrunar á Landspítala,
og Sigríði gunnarsdóttir, prófessor á Bifröst. Þessar konur kveikja einhvern neista í
hjúkrunarhjartanu í hvert sinn sem ég hlusta á þær tala um hjúkrun. Eftirlætismál-
tækið? hver er sinnar gæfu smiður.Hver er þinn helsti kostur? jákvæðni, ég tek mig
ekki of hátíðlega og tel mig hafa þokkalega tilfinningagreind. Hvað vildirðu verða
þegar þú varst ung? að vera flugfreyja eins og Didda frænka eða hjúkrunarkona
eins og María Maack frænka. Eftirlætismaturinn? Ég borða allt og elska góðan mat
… ákveðið vandamál … Hvaða löst áttu erfiðast með að þola í fari annarra? Óheil-
indi, lygar og hroka. Hverju ertu stoltust af að hafa áorkað? Börnin mín þrjú sem
ég er óendanlega stolt af. Svo eru það verkefnin sem hafa reynt mikið á og ég e.t.v.
efaðist um að mér tækist að klára. Það eru nokkur slík verkefni sem mér hafa verið
falin í vinnunni, eins og að takast á við flóknar breytingar. Eins er ég ótrúlega stolt
og þakklát fyrir samstarfsfólkið sem hefur farið í þessa leiðangra með mér, án þessa
fólks hefðu verkefnin ekki farið eins vel. Eftirminnilegasta ferðalagið? úff … þau
eru svo mörg og erfitt að gera upp á milli þeirra fjölmörgu ferðalaga innanlands og
utan með góðum vinum og fjölskyldu … margar alveg frábærar ferðir. En langar þó
að nefna hjólaferð sumarið 2019 þegar við hjóluðum hluta af jakobsstígnum á Spáni
með góðum vinum.Ofmetnasta dyggðin? úff … jú líklega er það að halda að maður
sé ómissandi.Hver er þinn helsti löstur? að færast of mikið í fang og gera of margt
í einu … ákveðinn athyglisbrestur.Hverjum dáist þú mest að? fólki sem tekst á við
erfiðleika í lífinu af æðruleysi og kemur út sem sterkari einstaklingar. Eftirlætishöf-
undurinn? ragnar jónsson, Yrsa Sigurðardóttir og kim Leine. Ofnotaðasta orðið
eða orðatiltækið? Þetta reddast! Mesta eftirsjáin? Ég sé ekki eftir neinu. Vissulega
hefur maður tekið misgáfulegar ákvarðanir í lífinu en þær ákvarðanir hafa þá kennt
manni eitthvað eða leitt mann á nýjar slóðir. Ef eitthvað er gæti ég sagt að stundum
hef ég látið vinnuna stýra of miklu í lífi mínu. Eftirlætisleikfangið? núna eru það
hjólin mín, dansskórnir og myndavélin (í símanum). Sem barn var það dúkka sem
systkini mín kölluðu Bollubínu til að hrella mig. Mér fannst það agalegt nafn fyrir
fallegu dúkkuna mína og grét yfir þessu miskunnarleysi þeirra en svo fór ég sjálf að
nota nafnið, það festist við hana og varð hið besta nafn.Bókin á náttborðinu? Snert-
ing eftir Ólaf jóhann Ólafsson og Óstýriláta móðir mín eftir Sæunni kjartansdóttur.
Stóra ástin í lífinu? Maðurinn minn, hann raggi minn, og nýjasta ástin í lífi mínu
er lítill yndislegur ömmustrákur.Hvaða eiginleika vildirðu helst hafa? að geta séð
fram í tímann … og að hafa þrautseigju og seiglu. Þitt helsta afrek? Börnin mín þrjú
sem eru ótrúlega flottir og vandaðir einstaklingar. Og í vinnu er það líklega þegar
hringt var í mig frá slysadeildinni kl. 23.00 og ég beðin að koma til að fara með sjúk-
ling, sem hafði verið endurlífgaður eftir drukknun, í súrefniskútinn. Þegar mér var
sagt að enginn annar gæti gert þetta og maðurinn yrði að komast í kútinn þá dreif
ég mig auðvitað af stað, ósofin, búin með fullan vinnudag og ekki á bakvakt … nema
konur sitja fyrir svörum …
50 tímarit hjúkrunarfræðinga • 1. tbl. 97. árg. 2021
María Vigdís Sverrisdóttir
hjúkrunarfræðingur.