Heilbrigt líf - 01.12.1942, Síða 11
Borgarbúinn gengur alla sína ævi á sléttum götum, og
margir hverjir ganga harla lítið. Sumir sitja allan daginn
við vinnu sína, en aðrir vinna standandi í sömu sporunum
ár og síð. Verður fjölbreytnin í starfi fótanna því ósköp
lítil.
Þeir vöðvar, sem lítið eru notaðir, rýrna og verða afl-
minni, gegnir sama máli um fótvöðva, sem aðra vöðva. Sé
þeim nú af einhverjum ástæðum boðin meiri áreynsla, en
þeir eru vanir um langan tíma, t. d. vegna breyttra at-
vinnuhátta, verður þeim það oft um megn. Eins geta
fætur ofreynzt, þó að alltaf hafi þeir sama starfann, sér-
lega við miklar stöður á hörðum gólfum. Hér getur skó-
fatnaður komið að góðu liði og létt fótunum erfiðið, ef
skórnir eru heppilega gerðir.
Og hvað eru þá he-ppilega gerðir skór?
Fyrir hraustan fót, sem aldrei mætir meira erfiði en
svo, að hann er því vel vaxinn, má segja, að allir skór séu
sæmilegir, ef þeir eru nógu rúmir, og ekki með lagi, sem
kemur í bág við alla skynsemi, svo sem 8—10 cm. háum
hælum. Sé fóturinn veikur fyrir, að ég ekki tali um, ef
hann er bæklaður, gegnir allt öðru máli. Hér skal þó ekkí
farið út í að tala um skó á bæklaða fætur. Þá þarf að
smíða eftir máli, eða jafnvel gibsmóti á hvern einstakan
fót, og er ekki frekar hægt að fá tilbúinn skó á slíkan fót,
en hægt er að fá t. d. gervitennur tilbúnar.
Þeim skóm, sem notaðir eru hér á landi, og hjá vestræn-
um þjóðum yfirleitt, má skipta í fjóra aðalflokka:
1) Venjulegir leðurskór með stinnum sólum (götuskór,
vinnustígvél o. þ. u. 1.).
2) Gúmmískór.
3) Inniskór úr striga eða öðrum vefnaði, skinni o. þ. u. 1.,
allajafna með linum sólum, þar með taldir skinn-
skórnir íslenzku.
Heilbrigt líf
137