Úrval - 01.10.1946, Síða 84

trRVALi
S2
burða voru syndaflóðið, tungu-
málaruglingurinn í Babel, og
þennan dag átu Adam og Eva
af forboðna ávextinum. Föstu-
dagurinn hefir almennt verið
talinn óhappadagur frá því á
miðöldum. En nú vill svo til, að
hann hefir margoft reynzt vera
hamingjudagur í sögu Yestur-
heims, og ætti það a. m. k. að
minnka trú Ameríkumanna á
hann sem óhappadag. —
Eins og allir vita, hefir talan
13 verið álitin óheillatala öldum
saman, og er það enn í dag.
Taiið er, að ástæðan sé sú, að
13 menn (Jesús og 12 postular)
sátu saman við borð, skömmu
áður en Jesús var tekinn hönd-
um og krossfestur. Mörgum er
illa við að setjast að borði, þar
sem 12 menn sitja fyrir. Það er
athyglisvert, að gistihús hafa
yfirleitt fyrir venju að sleppa
þrettándu hæðinni úr röðinni,
láta fjórtándu hæð koma næst
fyrir ofan hina tólftu, og má
kalla það vel af sér vikið. Víða
er einnig venja að hafa ekkert
herbergi nr. 13 á hótelum og
fleiri opinbernm stöðum.
Hins vegar eru til menn, sem
gera sér að reglu að sýna þess-
ari hjátrú fyrirlitningu með því
að kjósa sér töluna 13 við öll
hugsanleg tækifæri. En það er
auðvitað líka hjátrú að gera 13
að heillatölu.
Woodrow Wilson forseti var
einn af þeim, sem dýrka töhxna
13. Hann valdi hinn 13. dag
mánaðarins til að birta tilkynn-
ingar um mikilvægar ákvarð-
anir, og tengdi þersa tölu öðr-
um fremur við allar athafnir
sínar. Þess má líka geta, að í
æsku felldi hann niður fyrsta
nafn sitt, Thomas, og notaði
upp frá því aðeins síðari nöfnin
tvö, Woodrow Wilson, en það
er ritað með 13 stöfum.
Sá siður, að forðast að nefna
nöfn dáinna manna, er enn
algengur meðal villimanua.
Frumbyggjar Ástraiíu nefna
aldrei nafn dáins manns. Aðal-
orsök þessarar reglu er vafa-
laust ótti við að vekja upp anda
hins framliðna.
Ef það er óhjákvæmilegt að
nefna einhvern, sem er dáinn,
er aðeins sagt í lágum hljóðum
,,sá, sem nú er farinn héðan,“
eða eitthvað því líkt.