Úrval - 01.08.1949, Side 16

Úrval - 01.08.1949, Side 16
14 ÚRVAL ræðum Tims, ein af hinum heimssögulegu ræðum, sem hann hélt stundum. Hann hélt þær fyrir allan heiminn, og þó vorum við ekki nema sjö í gryf j- unni. Og flestir sváfu meðan Tim hélt hinar heimssögulega ræður sínar. Svo fór ræðuskörungur- inn Tim á vörð meðan hinir sváfu. Stálhjálmurinn hans lá á sínum stað. Og liðþjálfinn sagði enn einu sinni: „Það er ég sem verð skammaður fyrir heimsku, ef eitthvað skeður, verð ég eftir á skammaður fyrir heimsku.“ Þegar ég kom til að leysa Tim af, var yfirbragð hans undar- lega gult í samanburði við snjó- inn. Jafngult og leirinn í leir- gryfjunum heima. Og snjórinn var óbærilega hvítur. ,,Ég hafði aldrei ímyndað mér að þú gætir verið úr leir, Tim,“ sagði ég. „Hinar miklu ræður þínar eru gagnorðar, en þær ná til enda veraldar. Og við orð þín gleymir maður leimum. Ræð- ur þínar eru alltaf einstakar, Tim. Þær eru vissulega heims- sögulegar.“ En Tim svaraði ekki. Gult andlit hans var ekki fallegt með hvítan nætursnjóinn að bak- grunni. Snjórinn var óbærilega bleikur. Tim sefur, var fyrsta hugsun mín. Sá sem getur hald- ið svona stórkostlega ræðu um óttann, hann getur líka sofið hér í skóginum þar sem úir og grúir af Rússum. Tim stóð upp- réttur í snjógryfjunni og hafði hallað gulu andlitinu að vélbyss- unni. „Komdu upp, Tim,“ sagði ég. En Tim kom ekki upp, og gult andlit hans var eins og andlit ókunnugs manns í snjónum. Þá ýtti ég með stígvélaðri tánni á kinnina á Tim. Það var svolítill snjór á stígvélinu og hann sat eftir á kinninní. Stígvélatáin markaði örlitla dæld í kinnina á Tim. Og dældin sat líka eftir í kinninni. Þá tók ég eftir, að hönd Tims hélt ekki utan um byssuskeftið. Og vísifingurinn var enn boginn. Ég stóð stundarkorn kyrr í snjónum. Ég stóð stundarkorn við hlið Tims. Svo sagði ég við Tim dauðan: „Það er rétt hjá þér, Tim, ekkert af öllu þessu stoðar okk- ur. Engar brúðir, enginn kross og enginn næturgali, Tim, og jafnvel ekki sýrenusnjórinn, Tim. Því að herra Hinsch, sem enn getur heyrt næturgalann syngja og andað að sér ilmi sýr-
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.