Úrval - 01.09.1960, Blaðsíða 50

■ORVAL
MANNSEYRAÐ
Taka þyrfti upp hljóðdeyfa á
fjölmörgum sviðum öðrum.
Daufdumbir menn.
Sjúkdómar þeir sem heim-
sækja innra eyrað, eru margvís-
legir, — ekki síður en hinir
meðfæddu ágallar. fgerð, sem
myndast í miðeyranu, getur
breiðst út til innra eyrans, sýk-
ing í heila eða heilahimnubólga,
getur valdið fullkomnu heyrnar-
leysi. Ýmislegt getur skemmt
heyrnina, svo sem blóðeitrun,
misnotkun lyfja og ótalmargt
annað. Oft kemur það fyrir að
vax sezt fyrir í ytra eyra og
deyfir heyrn.
Heyrnarleysinu fylgir mál-
leysi. Böm, sem fæðast heyrn-
arlaus, ' eða hafa misst heyrn
fyrir sjö ára aldur, verða oftast
mállaus. Missi þau heyrn upp
úr sjö ára aldri, ráða þau að
jafnaði yfir nokkrum orðaforða,
en ef menn missa heyrn á full-
crðinsárum, má heita að þeir
haldi málfæri sínu óskertu að
mestu leyti. Hinsvegar lærist
heyrnarleysingjum það oftast,
að lesa af vörum annara.
Á síðari árum hefir eyrna-
læknum tekizt að leysa ýmis
vandamál viðkomandi heyrn-
inni, sem þeir stóðu ráðþrota
gagnvart fyrr á dögum. Nú er
unnt að lækna marga „ólækn-
andi“ heyrnarsjúklinga með
uppskurði, og ýmsir, sem áður
hefðu orðið að búa við æfilangt
heyrnarleysi, hafa öðlazt fulla
heym. Er nú svo langt komið
þróun þeirra mála, að segja má
að mögulegt sé að lækna f jórða
hvem heyrnarbilaðan mann með
uppskurði.
Margar tegundir nýrra heyrn-
artækja hafa komið á markað-
inn. Hið nýjasta á því sviði eru
heyrnargleraugun. Þar er raf-
geymir, hljóðnemi og heymar-
tól innbyggt í umgerðirnar.
Margir veigra sér við að ganga
með heyrnartæki, hinsvegar eru
þeir fáir sem hika við að nota
gleraugu. Og það er auðvelt að
geta sér þess til, hvaða þýðingu
slík gleraugu hafa fyrir heyrn-
ardaufa menn.
En mannkynið treystir á frek-
ari framfarir í þessa átt. Og
á sviði hljóðtækninnar er alltaf
sífelld framför. Enda er ekki
vanþörf á því, þar sem vaxandi
háreysti ógnar vorum eigin dá-
samlega hljóðnema frá öllum
hliðum, eyranu sjálfu.
Maðurinn, sem þekktist á
eyranu.
Svo bar til, að sextugur sjó-
maður fannst látinn í Amster-
dam. Bentu ýms kennimerki til
þess, að hann væri af norrænu
hergi brotinn. Lögreglan sendi
út lýsingu á manninum og fékk
þrennskonar svör. Hún bað um
Ijósmynd, og fékk eina, sem var
af fimmtán ára gömlum dreng.
Með því að stækka annað eyr-
að á myndinni, var unnt að slá
því föstu með fullkominni vissu,
að unglingurinn á myndinni var
44