Heima er bezt - 01.04.2003, Blaðsíða 26

„Den lille havfrue“, tákn Kaupmanna-
hafnar og bátur frá „Havne-Kanal-
rundefarten “ á siglingu. / baksýn er
skipasmiðja Burmeister & Wain, en
þar hafa mörg íslensk kaupskip verið
smíðuð.
sem angaði ávallt af góðri matarlykt
og var í miklu uppáhaldi hjá okkur.
Þama hvíldumst við og gæddum okk-
ur á kaffi, öli og góðum réttum.
Því miður gat Hörður ekki verið
mikið með okkur, því hann var í erf-
iðum próflestri varðandi nám sitt og
svo var einnig stundum með Lindu,
sem um þetta leyti stundaði nám við
„Haandarbejdes Fremmes Semeari-
um“.
A eftir fórum við svo í gönguferðir
um Strikið, þessa nafntoguðu göngu-
götu með aragrúa verslana, allt frá
Ráðhústorginu niður að Kóngsins
Nýjatorgi, einnig margar hliðargötur
sem bugðast misbreiðar út frá torgun-
um á þessari miklu gönguleið.
Þungamiðja Striksins mun vera
Amagertorg, sem áður er nefnt, en
þar má einnig finna nöfn eins og
„Östergade“, „Vimmelskaftet“,
„Nygade", Gamlatorg og „Frederiks-
berggade“.
En Kaupmannahöfn er einnig ann-
að og meira en Strikið. Það er líka
gaman að rölta um og dvelja í Tívolí í
hlýju rökkri sumarkvöldsins, hlusta á
hróp, köll og hlátra gestanna í tækj-
unum meðan maður sötrar kalt öl
undir laufskrúði trjánna.
Eitt kvöldið bauð Linda okkur í
Konunglega leikhúsið, þar sem hún
hafði stundaði kvöldvinnu um vetur-
inn. Þá fórum við Sigrún í einar þrjár
siglingar með Havne-Kanalrundfart-
A götu í Kristjánshöfn. I baksýn er sá
frægi staður, Kristjanía.
Ökuferð um Kaupmannahafnargötur
upp á gamla móðinn, var vinsæl af
mörgum.
en, en óvíða nýtur maður betri sýnar
til hinna virðulegu, gömlu bygginga
meðfram síkjaskurðunum eða til kop-
argrænu tumanna, sem svo mjög ein-
kenna „borgina við sundið“.
Gönguferðir um íslendingaslóðir í
Kaupmannahöfn með leiðsögubók
Bjöms Th. Björnssonar í farteskinu,
sem reyndar heitir „Á íslendingaslóð-
um í Kaupmannahöfn“, er ómissandi
á svona ferðalagi og ekki má gleyma
því að héðan var málefnum íslands
stjórnað í fimm aldir samfleytt og hér
hófst einnig sjálfstæðisbarátta íslend-
inga. Hér gengu Fjölnismenn um göt-
ur og litu inn á Hvít og Mjóna, þar
sem enn er hægt að fá sér ölglas. Hér
drukku íslenskir námsmenn af bmnn-
um evrópskrar menningar og urðu
þekktir listamenn.
Eitt þeirra húsa, sem tengist sögu
okkar, er Jónshús. Þar bjuggu hjónin
Jón Sigurðsson og Ingibjörg Einars-
dóttir, árin 1852-1879. Þar réðust
mörg þau mál er mörkuðu spor í sögu
íslensku þjóðarinnar.
Á horni Gömlustrandar og Snöru-
götu, þar sem nú er til húsa mennta-
málaráðuneyti Dana, var veðlánastof-
an sem kölluð var „Frændi“, staður-
inn sem íslenskir námsmenn skiptu
mikið við, þegar þeir voru blankir og
biðu eftir peningasendingu með póst-
skipinu að heiman.
Og svona mætti halda lengur
áfram, því víða liggja spor
landans um götur þessa
gamla borgarhluta.
Svo var 4. júní allt í
einu runninn upp og
komið að kveðjustund.
Boeing-þota Flugleiða
tók flugið frá Kastmp, hallaðist á
vinstri vænginn, hvar við okkur blasti
borg hinna mörgu tuma, þar sem þeir
dottuðu í sumarhitanum.
Enn einni Kaupmannahafnardvöl-
inni var lokið.
170 Heima er bezt