Heima er bezt - 01.04.2003, Blaðsíða 23

Horft yfir Vesterbrogade til Ráðhúss-
plássins.
sölubúðir ætíð fullar af hinum marg-
víslegasta varningi og því gjarnan
margt um manninn í búðum og á
sölutorgum. Matsölustaðir borgarinn-
ar rómaðir fyrir frábæra framreiðslu
matar og drykkjar, bæði að vöxtum
og gæðum. Og fólkið glaðvært og
ánægt með sjálft sig og tilveruna, eða
svona kom Kaupmannahöfn mér
ávallt fyrir sjónir í þau skipti sem ég
hafði þar viðdvöl um stund, ýmist
meðan ég var í siglingum eða öðrum
erindum.
Fyrst kom ég til Kaupmannahafnar
með m/s Gullfossi á velmegtardögum
íslenskra farþegaskipa, í fyrra sinnið í
janúar 1963, en það síðara í maí mán-
uði 1966. Mikið vetrarríki og frost-
hörkur í Norður-Evrópu settu svip
sinn á fyrri Gullfossferðina. Mikil
isalög voru á dönsku sundunum, svo
að ísbrjótar höfðu nóg að gera við að
ryðja skipum leið, en Gullfoss spjar-
aði sig vel í þeirri baráttu án nokkurr-
ar aðstoðar, svo að um tíma töldum
við sjö skip í kjölfari hans.
En þrátt fyrir allan kuldann
skemmti ég mér konunglega í góðum
íslendingahópi sem ég hafði kynnst
um borð á siglingunni að heiman og
ekki sviku skemmtistaðirnir Lorry,
Valencia og hvað þeir nú hétu allir
saman.
Frá Nýhöfninni.
Margt ber fyrir augu í
Nýhöfninni.
A gönguferð með Ög-
mundi Helgasyni í
Kaupmannahöfn,
1984.
farið um mína daga. Þökk sé vini
mínum Ögmundi fyrir það.
Og nú er ég aftur farinn að rölta um
Kaupmannahafhargötur, að þessu
sinni í fylgd ijölskyldunnar. Með
okkur hjónunum í ferðinni að þessu
sinni var Alda Björk, yngsta dóttirin,
en erindið til Danmerkur að þessu
sinni var að hitta tvær eldri dæturnar,
Lindu Salbjörgu og Eddu Herdísi,
sem dvalið höfðu við nám og störf í
„borginni við sundið“, s.l. vetur.
Edda hafði útvegað okkur herbergi
við „Sofiegardens Kollegium", sem
Síðari Gullfossferðin var einnig
einstakt ævintýri. Að upplifa borgar-
stemmingu Kaupmannahafnar þessa
vordaga 1966, er mér ógleymanlegt.
Á síðsumarsdögum árið 1984 var
ég enn á ferð í Kaupmannahöfn og þá
í fylgd tveggja dætra minna og héld-
um við til hjá þeim ágætu hjónum
Rögnu Ólafsdóttur og Ögmundi
Helgasyni, sem um það leyti bjuggu í
námsmannaíbúð út við Eyrarsund.
Þetta voru ljúfir og skemmtilegir
dagar enda gerðu þau hjón sér far um
að annast okkur eftir bestu getu. Eitt
með því eftirminnilegra við þá ferð
var þegar við Ögmundur heimsóttum
Krónborgarkastala og sjóminjasafnið
þar. Á leiðinni til baka í
lestinni höfðum við nestað
okkur með nokkrum bjór-
um svo að við vorum orðn-
ir góðglaðir við heimkom-
una. Út af þessu spannst
nokkur þjóðsaga meðal
vina okkar, sem þó verður
ekki sögð hér, en skemmti-
legri lestarferð hef ég ekki
Heima er bezt 167