Heima er bezt - 01.08.2008, Side 38

Sigurliðið í sleðakeppni hvílist á Yukon-inn barmim, eftir 1400 mílna ferð á
14 sólarhringum.
heitir Tanana og þegar kom að því að
lenda og afgreiða póstinn í áðumefndu
þorpi bjóst ég við að þar væri flugvöllur
og aðstaða til lendingar. Ekki sá ég samt
neitt nema stór og mikil tré, ísilögð vötn
og grátt snjólag þar sem ekki vom tré.
Flugmaðurinn var greinilega ekki með
miklar áhyggjur af lendingarstaðnum,
hann renndi vélinni bara niður og lenti
hressilega. Ekki veit ég hvort mér fannst
það vera á ís en komst að því síðar að
þama var þokkalegur flugvöllur.
Eftir að hafa skilað af sér pósti og
farþegum var farið í loftið og okkar
áhyggjulausi flugmaður tók stefnu sem
hlaut að liggja að þeim stað sem ég
myndi yfírgefa flugvélina á og var ég
nokkuð sáttur með að flugferðinni lyki
sem fyrst.
Brátt blasti við flugvöllur ásamt litlu
þorpi og var þar kominn áfangastaður
minn, þorpið Galena.
Þegar ég gekk frá borði í flugvélinni
var kuldalegt um að litast, heljarfrost en
logn, jörðin hvítgrá og ísing hvert sem
litið var. Ég sá þorpið álengdar og gekk
í áttina þangað og var mjög ósáttur út
í sjálfan mig fyrir að hafa ekki hugsað
út í hvemig þyrfti að klæðast á svona
stað. Ég mundi þá eftir því að ég væri
fæddur og uppalinn á Islandi og ekki
væri á dagskrá að vera vesældarlegur
í öðru landi og harkaði af mér og gekk
áfram en þótti leiðin nokkuð löng.
Allt í einu stöðvar bifreið við hliðina
á mér og spurt er hvert ég sé að fara. Ég
gef upp nafn og heimilisfang og mér
er boðið að sitja í bílnum því þeir, sem
í honum vora, séu á sömu leið. Þeir
stöðva bílinn svo í götu sem mér þótti
heldur kaldranaleg á að líta, enda frostið
sennilega um 25 gráður á Celsius.
Ég bankaði á hurðina og elskuleg lítil
stúlka opnaði og kallaði til mömmu
sinnar:
„Ari er kominn!“
Ég var fljótur að koma mér inn úr
kuldanum og heilsa fólkinu. Mér var
vel tekið og hef sennilega ekki orðið
vitni að meiri ánægju með gestakomu
í annan tíma, enda kom í ljós að þau
bjuggust við að einhver væri að koma
frá ijölskyldu þeirra á íslandi.
Það höfðu borist fréttir af sjúklingnum
sem var á sjúkrahúsi í Fairbanks, hann
væri líklega úr lífshættu.
Aftur var bankað og þar birtist
lögreglumaðurinn sem sat hjá mér í
flugvélinni á leiðinni til Galena. Ástæðan
fyrir komu hans var sú að fá upplýsingar
um slysið. Hann gaf þá skýringu á
komu sinni að viðkomandi hefði verið í
þjónustu hersins og öll skýrslugerð yrði
að vera í lagi til að fyrirbyggja eftirmála
og/eða kröfugerð um skaðabætur á
hendur hemum. Samkvæmt fyrirliggjandi
upplýsingum var ekkert sem benti til að
um saknæmt athæfí væri að ræða hvorki
af hendi hersins né annarra. Ástæðan
væri óhappatilviljun, sem enginn hefði
átt von á eða getað afstýrt. Síðan kvaddi
hann með óskum um góðan bata.
Eftir samræður og góðan kvöldverð
var lagst til svefns og sofið vel því þrátt
fyrir kuldann utandyra var góður hiti
í húsinu.
Sama veðrið var daginn eftir, mikið
frost og logn, og sagði heimafólk að
svona veður væri venjulega alla daga
frá hausti til vors en með sumarkomu
hlýnaði og hitinn færi vel yfír 20 gráður
og flesta daga væri sólskin. Þama væri
algjör meginlands veðrátta.
Eftir góðan morgunverð var rætt um að
nú þyrfti að fara að sinna morgungjöfmni
hjá dýmnum og hvort ég vildi koma
og sjá aðstæður, Ég rak upp stór augu
við þessa umræðu, því ég bjóst ekki
við að hér væri rekinn fjárbúskapur.
Heimilisbíllinn var settur í gang og
var það auðvelt þrátt fyrir kuldann því
rafmagn var leitt úr húsinu til að halda
hita í bílnum, bæði á vél og innandyra.
Var síðan ekið nokkurn spöl ffá húsinu
þar sem skemma stóð og bjóst ég við að
þar innan dyra væri búfénaðurinn. Þegar
inn í skemmuna kom heyrðist hljóð úr
homi, því allmargir hvolpar vom þar í
kassa og vildu mat sinn án tafar. Eftir
hafa gefið þeim morgunverðinn, sem
var hálffrosin, niðurskorin laxaflök, var
farið til hliðar við skemmuna og þar
mætti okkur mikil háreysti. Þar voru
allmargir sleðahundar í tjóðri og var
haft það langt á milli þeirra til að þeir
náðu ekki saman til að fljúgast á með
óvissum afleiðingum.
Hver hundur fékk eitt flak af nokkuð
326 Heima er bezt