Heima er bezt - 01.08.2008, Blaðsíða 76

Brimir N.K. 75, frá Neskaupstað.
á sjó og
sigling til
Bretlands
Baldur
Böðvarsson
».1
M-
r
Eg var við nám í loftskeytaskólanum
og það var komið fram í
marsmánuð, þegar ég fregnaði
að það vantaði loftskeytamann til
afleysinga einn túr á togarann Skinfaxa
frá Hafnarftrði. Mér hafði gengið vel í
skólanum og ég hafði af því spurnir að
alloft hefði það skeð, að góðir nemendur
hefðu fengið að fara svona afleysingatúra
á miðjum skólatíma, svo að ég sótti
um og fékk leyfi til að fara. Þegar svo
togarinn kom til hafnar eftir siglingu,
fór ég til móts við loftskeytamanninn
um borð, og hann sýndi mér hvernig
nota ætti tækin, sem ég þurfti að sjá
um, og það helsta sem ég þyrfti að
vita varðandi starfið, ásamt ýmsu sem
gæti komið sér vel, svo sem hvar helst
væri að geyma bjór og sígarettur ef ég
hefði eitthvað slíkt meðferðis þegar ég
kæmi úr siglingu. Einnig að það væri
stranglega bannað að gera þarfir sínar
út fyrir lunningu á skipinu. Það væri að
vísu til kamar á skipinu, en hann væri
fram undir hvalbak og hurðin stæði þar
riðföst í hálfa gátt, og þann búnað sem
þar væri, hefði ekki nokkur maður notað
um fjölda ára. Þegar menn þyrftu að
gana öma sinna, ættu menn að gera það
á fýrplássinu, og taka síðan það sem
maður legði frá sér með skóflu og skutla
því með kolum inn í eldholið.
Klefinn sem loftskeytatækin vom í, var
festur við afturmastrið á bátadekkinu. Ég
held að stærðin hafi varla verið mikið yfir
þrjá fermetra. Svefnbekkurinn náði alveg
milli veggja og þegar maður sat á honum
hafði maður loftskeytatækin á veggnum
364 Heima er bezt