Heima er bezt - 01.08.2008, Blaðsíða 41

Eftir lendingu var ekið inn í bæinn
og á mótel og fengum við þar gistingu.
Herbergin voru í einfaldri röð og að
sjálfsögðu allt úr timbri. Þar inni var
góður hiti þó úti væri heljarfrost. Þarna
sá ég eitt undrunarefnið í viðbót það
var ísing innan á útvegg við dyrnar,
um 50 sentímetra upp með þilinu.
Sennilega hefur gustað með útihurðinni
og kuldinn mætt hitanum sem inni, en
það var 20-30 stiga frost úti og líklega
álíka hiti inni.
Síðan var farið í heimsókn á
sjúkrahúsið. Sjúklingurinn varð glaður að
fá konuna og börnin í heimsókn og tók
mér vel eins og ætíð áður hér heima.
Þau hjónin ræddu um þá hugmynd að
eldra bamið færi til íslands með mér.
Hann taldi það vera skynsamlegt og síðan
ræddu þau hjónin um framhaldið þegar
hann væri orðinn styrkari og læknar
teldu að hann væri orðinn ferðafær.
Okkur létti öllum við að sjá hvað
hann var orðinn hress. Fórum við síðan
að hvíla okkur fyrir ferðalagið heim
daginn eftir.
Næsta dag kvöddum við mömmu
hennar og soninn unga, sem lofaði að
passa mömmu sín vel, verandi eini
karlmaðurinn á heimilinu.
Það var nokkur bið á flugvellinum
í Fairbanks og við gengum um í
flugstöðinni og virtum fyrir okkur
mannlífið á svæðinu.
Meðal þeirra sem þar voru, var maður
sem leit nokkuð hrikalega út. Hann
var með miklar umbúðir á höfði sem
náðu niður fyrir annað augað og voru
blóðlifrar niður undan því. Hann var
þó nokkuð fyrirferðarmikill og bar sig
vel og lét töluvert í sér heyra. Það kom
í ljós að hann var sænskumælandi og
frá Finnlandi. Hann var að fara heim
til sín úr vinnu sem hann stundaði,
sennilega við gasolíu lögnina. Hann
fór að skemmta sér kvöldið áður og lent
í slæmum félagsskap. Allir peningarnir
farnir og annað augað. Trúlega hefur hann
fengið ríflegan skammt af verkjastillandi
á sjúkrahúsi eða hjá lækni, því honum
fannst þetta ekki vera stórmál og vildi
endilega blandi geði við aðra sem þarna
voru. Við veittum því athygli síðar, við
komu til Kennedyflugvallar, að það var
heldur lægra rísið á veslings manninum,
enda eðlilegt þegar verkjalyfm hættu að
verka og sennilega ekki tilhlökkunarefni
að koma heim til fjölskyldunnar við
þessar aðstæður.
Flugið til New York var tíðindalítið.
Ekki voru margir farþegar um borð,
svo við gátum lagt okkur í sætin og
sofnað. Þegar átti að lenda á Kennedy
var komið leiðindaveður og flugvélin
látin fljúga nokkra hringi, í von um að
veðrið myndi lægja. Loks var ákveðið
að lenda og gekk mikið á þegar vélin
skall niður á brautina og komst talsverð
hreyfing á það sem í vélinni var.
Næsti liður var síðan að koma okkur í
flug til Keflavíkur og var mjög notalegt
að vera kominn um borð hjá okkar ágæta
íslenska ílugfélagi.
Eftir lendingu í Keflavík fórum við
heim og var tekið vel á móti okkur eins
og við værum úr helju heimt.
Mér er þessi vikuferð minnisstæð, því
þetta er framandi heimur þama. Alaska
er mjög víðlent og margbrotið land,
sextán sinnum stærra en Island. Ekki
veit ég um íbúaijölda landsins en fyrir
u.þ.b. sextíu árum voru þeir um 130.000
þúsund og hefúr tjölgað síðan.
Þessir fáu dagar í desember mánuði árið
1975, gáfu mér aðeins örlitla hugmynd
af aðstæðum í þessum heimshluta, sem
em í mörgu ólíkur því sem við hér á
Islandi eigum að venjast.
tLh V cLb eLJs cLL
Möppumar utan um Heima er bezt
geyma blaðið í handhægu formi.
Hver mappa tekur einn árgang.
HEIMA ER
fi^Éa
£eiim
Pöntunarsími: 553-8200
Netfang: heimaerbezt@simnet. is
Heima er bezt 329