Læknaneminn - 01.04.1969, Blaðsíða 5

OLAFUR MIXA, LÆKNIR:
Um andóf stúdenta
Veg-na þess að lögin eru eðli sínu
samkvæmt til stuðnings hinu ó-
breytta ástandi (status quo), breyta
byltingarmenn raunsætt, er þeir
leitast við að umbreyta því ástandi.
íhaldsmenn gera það einnig með
því að reyna að viðhalda því. En
þeir breyta óskynsamlega, ef þeir
af snöggri gagnbyltingarákefð leika
tveim skjöldum með lögin.
J. William Fulbright.
Þótt æskufólk hafi ávallt verið
óstýrilátt, þykir gegnum og grand-
vörum borgurum nú orðið keyra
um þverbak. Einkum vekja stúd-
entar óhugnað með „óeirðum“ sín-
um undanfarin ár. 1 fyrstu var
lengi sök stefnt gegn líffræðilegu
aldursskeiði stúdenta, óvenjulega
krappri hormónaólgu, sem myndi
brátt hjaðna, þegar þessir ungu
kroppar væru komnir lengra inní
vélasamstæðu athafnaþjóðfélags-
ins, einsog svo oft áður. Þegar
samt ekki varð lát á, barst tal
manna eitthvað að kynslóðaskipt-
um og ferskum vindum, unz blað-
inu var snúið við, og blasti þá við
uppreisn, ofbeldi, skemmdarfýsn
og óábyrg eyðingaröfl í þjóðfélag-
inu. Islenzkir blaðalesendur hafa
yfirleitt fengið heldur óskýra
mynd af andófi ungmenna um all-
an heim gegn' þjóðfélögum sínum.
T. d. eru stúdentar í Tékkóslóvakíu
fólk, sem berst hetjubaráttu gegn
og Rússlandi æðrulaust mennta-
kúguninni. S.-Afrískir stúdentar
eru einnig nokkuð viðfelldin ung-
menni, er þeir mótmæla hálfgerðu
þrælahaldi í landi sínu; jafnvel
þeir spænsku fá ekki slæmt orð á
sig fyrir að andmæla hereinræði á
sínu landi, sem er þó hálfgerð
bandalagsþjóð okkar um að standa
vörð um frelsið. Hinsvegar eru t. d.
bandarískir, þýzkir og franskir
stúdentar af öðru sauðahúsi: van-
þakklátur, fordekraður skríll,
taugaveiklaðir óróaseggir og skít-
ugir bítlar, sem raska spekt guðs-
kristinna þjóðfélaga.
Staðreyndin er auðvitað sú, að
hinar víðtæku hræringar meðal
ungs menntafólks um allan heim,
frá Rio til Tokyo, Los Angeles til
Varsjár eða frá Pakistan til
Abbessiníu, eiga í mörgum þáttum
uppruna að rekja til skyldrar þró-
unar og gagnkvæmra áhrifa, þótt
stefnan á hverjum stað taki á sig
þá mynd, sem þarlendis aðstæður
og baráttumál útheimta. Er sann-
arlega rétt að reifa þessi mál hér,
því að oft eru það starfsbræður
okkar, sem eiga hlut að máli.
Stúdentum er með atferli sínu
rammasta alvara. Sú alvara er
oftast sprottin uppaf vonbrigðum
yfir hræsni þjóðfélaga, afskræm-
ingu þeirra á dýrum hugsjónum,
firringu í neyzluþjóðfélögum, eða
helberri kúgun flokkræðis, oft ör-
væntingarfull og einlæg. Fjöldi
ungs fólks fórnar oft tryggri
framtíð, stöðum og launamögu-
leikum fyrir þessar hugmyndir,
oft er því stungið í svarthol.
Maður gerir varla svona af