Læknaneminn - 01.04.1969, Blaðsíða 11

LÆKNANEMINN
11
svo áþreifanlega, við almenn fé-
lagsleg vandamál. Með tíð og tíma
fór þetta samhengi að seilast út-
yfir landamæri. Nývakin pólitísk
meðvitund meðal stúdenta breidd-
ist út, ekki sízt er þeir ráku sig á
neikvæð viðbrögð valdamanna
kerfisins, þ. e. stjórnmálamann-
anna. Með þessu var miklum
áfanga náð í augum upphafs-
mannanna, nefnilega ástandi svip-
uðu því, sem á marxíska vísu heitir
félagsleg stéttarvitund. Uppaf
þessu hófst margvísleg pólitísk
fræðsla meðal stúdenta. Skipu-
lagðir vinnuhópar rannsökuðu
einstaka málaflokka, sem reifaðir
voru í „teach-ins“ eða „sit-ins“.
Kom þá ýmislegt uppúr dúrnum,
stúdentum varð ekki sízt æ betur
ljóst, hve miklu væri búið að ljúga
í nafni göfugra hugsjóna. Þeir
styrktust enn í hugmyndum sínum
um vestræna lýðræðið, er svar há-
skólayfirvalda við kröfum þeirra
var víðast hvar að hóta brott-
rekstri öllum þeim, sem ekki
hlýddu skólans skikk, koma á
numerus clausus, takmörkuðum
yfirkeyrðum námstíma, svo ekki
ynnist tóm til að hugsa um annað
en hið rétta fag, þyngri prófum,
afnámi námsstyrkja, og loks var
bannað að tala um stjórmnál á
háskólalóðum. Það varð sem sagt
ljóst, að stúdentum var einungis
ætlað að bryðjast gegnum muln-
ingsvélina og verða að því pró-
dúkti, sem þjóðfélagið þarfnaðist
hverju sinni. Stjórnmál væru svo
sér á báti, aðrir sæju um þau eftir
sérstökum hirðvenjum innan þókn-
anlegs flokkskerfis, þar sem færu
fram átökin um völd og frama með
persónulegum hrossakaupum. Því
hefur stúdentafélögum víðast ver-
ið bannað að gefa út pólitískar
yfirlýsingar. „Stúdentar geta svo
sem haft sínar hugmyndir um að
bæta þjóðfélagið, en til þess að
byrja með verða þeir að kynnast
því. Þess vegna eiga þeir í bili að