Bændablaðið - 14.12.2023, Qupperneq 7

7Bændablaðið | Fimmtudagur 14. desember 2023
Gleðilega hátíð
Nú þegar jólin eru á næsta leiti fannst okkur við hæfi að spyrja dygga lesendur Bændablaðsins
um eftirlætishátíðamatinn þeirra og kannski deila með okkur jólaminningu ef svo bæri undir.
Viðbrögðin létu ekki standa á sér eins og þið sjáið. Þökkum ykkur, kæru landsmenn nær og
fjær, fyrir árið sem er að líða og megið þið njóta hátíðanna sem allra best. /SP
Þessi hinn seinasti þáttur ársins hefst með
þremur vísum góðskáldsins K ristj áns frá
D j úp alæ k. Kristján annaðist um skeið
ritstjórn Verkamannsins, sem útgefið var
á Akureyri. Kristjáni þótti aðstoðarmaður
sinn, Þorsteinn Jónatansson, hirðulítill og
hugsjónarýr og ekki nægjanlega hollur
flokknum. T il hans orti Kristján:
V i s s i é g e k k i v e r r i m ann
v e r a dý pr a s ok k i nn.
Hugs j ón e i na he f ur ’ ann,
hún e r að dr e pa f l ok k i nn.
-
Á ður f y r r v ar öl di n gl öð,
e ngi nn r e i ð s i g s k ak k an,
Þ ór unn hy r na he i t t i m j öð,
He l gi m agr i dr ak k ’ ann.
Og Kristján orti svo í tilefni
fimmtugsafmælis dagblaðsins Íslendings:
Hæ k k ar al dur hj á’ onum ,
he f ur í m ör gu l e nt og s t r öngu.
E l l i m ör k i n á’ onum
al l i r s áu f y r i r l öngu.
Og þessi snjalla vísa Kristjáns verður
að fljóta með líka: Ort til Jakobs Ó .
P éturssonar ritstjóra Íslendings:
Mé r í br j ós t i hugur hl ó,
hár r a f j al l a s onur .
É g e r e i ns og J ak ob Ó ,
j af n á v í n og k onur .
T il I ngibjargar í Forsæludal orti Sveinn frá
Elivogum næstu tvær hringhendur:
Hún e i s por i n haf ði t e y gt
he i m s um f or ar v e gi ,
he i m abor i nn unað e y gt ,
e l s k að v or i og de gi .
G l æ s i m e y j an gáf naf j ör g
gl úpnar e i v i ð þr æ t ur ,
e i t t hv að s e gi r I ngi bj ör g
áður e n be y gj as t l æ t ur .
Í vísnabók ungrar stúlku orti Andrés
Björnsson:
Hal t u j ól i n hr e s s og k át
v i ð hangi k e t og bol as pað.
E i gðu þe t t a l e i r í l át
og l át t u aðr a f y l l a það.
Þessa mergjuðu hringhendu orti Marta
E.Stefánsdóttir um eitthvert flagaragrey:
G e ngur s l ungi nn, gæ ðas m ár
gi r ndum þr ungi nn púk i ,
s pr undi n ungu f l e k ar f l ár
f l agar i nn t ungum j úk i .
Mitt eðla uppáhald fær svo að ljúka þessu
vísnaári. Rósberg G . Snædal sendi Karli
Kristjánssyni alþm. afmæliskveðju:
E l da m e t ur m unabál s ,
m undar l e t ur s t i ngi .
F ái r be t ur br andi m ál s
br ugði ð ge t a á þi ngi .
G l i t r a á l e gi gul l i n bönd,
gr æ t ur f e gi n j ör ði n,
s e i nt á de gi s ól ar r önd
s i gni r E y j af j ör ði nn.
Eina pillu fékk svo góðvinur hans og
skáldbróðir:
E i þót t s úpi r s j e ne v e r ,
s ót t m un dr j úpa í br æ k ur ,
al dr e i k r j úpa k ann é g þé r
K r i s t j án D j úpi l æ k ur .
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
N ú s j ái ð þi ð v i ni r m i t t s í ðas t a pár
þv í s am f y l gd e r l ok i ð m i nni ,
m e ð k æ r us t u þök k f y r i r um l i ði n ár ,
e i ns t ök og f ar s æ l k y nni .
M eð einlæ gu m jóla- og n ý ársósku m,
Á rni G eirh jörtur Jón sson .
U msj ón:
Á rni G eirhj örtur J ónsson
k ot aby ggd1@ gm ai l .c om
MÆLT AF
MUNNI FRAM
R ó sa V est fj ö rð G uð m und sd ó t t ir: Mí nar
kærustu jó laminningar eru þegar mamma
op naði inn í stofuna klukkan sex á aðfangadag
og svo jó lalyktin af ep lunum sem p ab b i kom
með frá S tykkishó lmi eftir að við fjölskyldan
fengum b í l.
A nna K rist j á nsd ó t t ir: V arðandi jó lamatinn,
þá hefur gamaldags hangikjöt með up p stú f og
tilheyrandi ávallt verið í up p áhaldi hjá mé r og
neytt á jó ladag. Hamb orgarhryggurinn hefur
oft verið í matinn hjá mé r á aðfangadagskvöld,
en það er of þungur matur til að neyta tvo
daga í röð, þ. e. hamb orgarhryggur og sí ðan
hangikjöt, svo það verður venjulegt læri hjá
mé r á aðfangadagskvöld þetta árið.
A nd rea J ó nsd ó t t ir: Hangikjöt með orab aunum,
rauðkáli, kartöflum og hvítum jafningi og líka
kartöflumús ef maður nær og nennir að gera
og græja hana. O fnb akaður silungur kemur lí ka
til greina (alveg hætt í lax inum af augljó sum
ástæðum). E n það verður alltaf að vera hangikjöt.
A uð ur Sj ö fn Ó lafsd ó t t ir: Mér finnst kalkúnn
b estur en mig langar að p ró fa hamb orgarhrygg!
S vo man é g b est eftir á gamlárskvöld þegar litli
b ró ðir minn var eins árs en þá fé kk hann gat á
hausinn og mamma og systir p ab b a fó ru með
hann á b ráðamó ttökuna.
Á sgeir T raust i E inarsson: B ara mjög klassí skt,
hangikjöt og up p stú fur, grænar b aunir, laufa-
b rauð og malt og ap p elsí n með. S vo er heima-
gerði í sinn sem mamma gerir það b esta sem
é g veit um.
Ú lfur H arryson: R jú p ur eru b esti jó lamaturinn!
S kemmtilegasta jó laminningin er svo eiginlega
sí ðan í fyrra þegar við b yggðum risa snjó hú s í
garðinum heima hjá ömmu og afa á S tokkseyri.
K rist j ana St efá nsd ó t t ir: J ó laminningarnar sem
mé r þykir vænst um urðu til eftir að é g eignaðist
hann L ú kas minn og up p lifði jó lin í gegnum
augu b arnsins. Hvað varðar jó lamatinn er é g
alltaf til í að p ró fa eitthvað ný tt en annars er é g
voðalega mikil meðlætamanneskja.
K olb einn Ó sk ar Bj arnason: R jú p a og í s eru
klassí k í jó lamatinn.
G unnar Þ orgeirsson: R jú p a er minn jó lamatur,
nú eða svokölluð jule-önd, tveggja kí ló a stykki.
Þ að gerist ekki b etra.
H ö rð ur K rist j á nsson: Það er eiginlega flest sem
kemur til greina sem up p áhaldsmatur minn á
jó lum, sví nahamb orgarhryggur eða L ondonlamb
eru þó ofarlega á b laði. Hins vegar eru svið lí ka
mikill hátí ðamatur í mí num huga og voru oft í
matinn á gamlársdag á árum áður. Í dag sjó ðum
við hjó nin alltaf svið á gamlársdag og b orðum
þau svo köld á ný ársdag með ró fustöp p u.
Algjörlega ó missandi ré ttur um áramó t.
Snorri A t las Ó lafsson: Kalkú nn er up p áhaldið
mitt og svo humarinn sem er á gamlárskvöld.
E iginlega á é g svo alltaf gó ðar minningar frá
því að op na alla p akkana sem é g fæ.
J ö k ull H arryson: R j ú p a er up p áhaldsjó la-
maturinn minn og b esta jó laminningin mí n er
þegar T inna og B rooks voru hjá okkur og é g
fé kk ró b ó tinn.
A rnar M á r E lí asson: Á jó lunum hef é g alla
tí ð b orðað rjú p ur. Þ ær urðu svo enn sé rstakari
eftir að við fluttum á Sauðárkók og ég fór að
veiða þær sjálfur. V eiðin sjálf, verkunin og svo
eldamennskan eru allt jafnmikilvægir þættir og
skap a ó metanlega up p lifun með fjölskyldunni
á aðfangadag. A ld í s H ilm arsd ó t t ir: É g er alin
up p við hamb orgarhrygg en er mjög sveigjanleg.
S vo lengi sem é g fæ b laðlaukssú p una hennar
mömmu í forré tt!
V igd í s H ä sler: E ftirlætisjó laminningin mí n er
frá árinu sem é g fó r seint á aðfangadagskvöld
á lögreglustöðina á Hverfisgötu að redda
mé r sí garettum (eru alltaf með tó b ak fyrir
fangana). S at á tröp p unum á lögreglustöðinni
gegnt Hlemmi með fé laga mí num sem þá
var aðalvarðstjó ri, hann í hátí ðarb ú ning, é g
p rú ðb ú in í kjó l og p els. V ið ræddum um heima
og geima. É g fó r svo þaðan í miðnæturmessu
í F rí kirkjunni þar sem P áll Ó skar og Monika
Ab endroth sungu og lé ku undir messu.
Æ sa Í rina F rost : Mér finnst nú eiginlega best
að b orða p asta á jó lunum!