Úrval - 01.08.1970, Page 12

10
ÚRVAL
hún skyldi koma heim eftir einn
til tvo daga.
Tveir ungir menn gáfu sig á tal
við Deborah, er hún var að reika
um austurhluta hverfisins. Þeir
fóru með hana upp á sjöttu hæð í
fjölbýlishúsi, klæddu hana úr og
nauðguðu henni. Hún reyndi að
komast undan frekari árásum
þeirra með því að brjótast út um
baðherbergisglugga, en hrapaði þá
til bana.
Ótti við slíka hryllilega atburði
sem þessa þjáir sífellt fleiri for-
eldra um gervallt land, eftir því
sem strokuæði unglinganna færist
í aukana. Árið 1968 handtók lög-
reglan yfir 150.000 týnda unglinga
undir 18 ára aldri (um 5000 voru
jafnvel undir 11 ára aldri). Mikill
meirihluti strokuunglinga er send-
ur heim, án þess að um handtöku
sé að ræða, og því gefa ofangreind-
ar tölur aðeins svolítið hugboð um
það, hversu alvarlegt vandamál hef-
ur hér komið til sögunnar.
Sívaxandi fjöldi Ijósmynda. til-
hoða um „fundarlaun" og hand-
prentaðra og skrifaðra persónulýs-
inea á strokuunglingum hangir nú
í verzlunum, veitineahúsum, and-
dvrum kirkna og lögreglustöðvum
á hinum vinsælu svæðum stórborg-
anna. sem straumur strokuungline-
anna beinist til. í daeblöðunum get-
ur að líta átakanlegar auelvsingar.
t.d. þessa úr ,.Þorpsröddinni“ í
Greenwich Village: ,.Cary. aldur 13,
sít.t, brúnt hár og ömmueleraueu,
er saknað síðan 18. desember. Alla
misklíð er nú hægt að jafna“. Þessi
auelýsing birtist í Daily News í
New Yorkborg: ..Eugenia Gonis frá
Passaic. Viltu hringja heim? For-
eldrar þínir eru áhyggjufullir. Ef
einhver hefur séð þessa stúlku..."
Joseph Lynch, yfirlögregluvarð-
stjóri og yfirmaður þeirrar deildar
lögreglu New Yorkborgar, sem fæst
við mál, er snerta týnt fólk, hefur
þetta að segja um vandamál þetta:
,.Það er orðið tízkufyrirbrigði að
strjúka að heiman. Þar er um að
ræða á'akanlegt, næstum sjálfkrafa
svar við ýmsum vandamálum í
rkólanum eða á heimilinu".
Frægð hippasamfélaganna verkar
sem segull á unglingana og hefur
orðið til þess að auka strokið um
allan helming. Óhamingjusöm eða
uppreisnargjörn börn, sem gerðu
sér áður grein fyrir því, að þau
höfðu ekki næga peninga til þess
að skrimta að heiman, halda nú, að
þau geti búið og borðað ókeypis
með uppgjafarnemendum þeim og
„sýningartrúðum", sem safnast
saman í austurhluta Greenwich
Village (East Village) í New York-
borg, Haight-Ashburyhverfinu í
San Francisco, á Sólarlagsræmunni
(Sunset Strip) í Los Angeles og
öðrum slíkum stöðum í stórborg-
unum, þar sem fólk þetta hópar
sig saman. Það er langt frá því, að
unglingarnir finni þar hið glæsta
líf. sem þeir biuggust við. Flestir
strokuunglingarnir eru orðnir ó-
skaplega vonsviknir strax eftir
fvrstu eða aðra nóttina í þessari
nýiu Paradís. Á móti hverjum
strokuunglin<n, sem er að heiman
í ár eða lengur, hafa a.m.k. tíu
strokuune'lin?ar samband við lög-
regluna eða hringía til vinafólks
innan nokkurra daga í þeirri von,