Úrval - 01.08.1970, Blaðsíða 42
Hún hafði orðið útötuð í olíu
og reynt að hreinsa liana
af með gogginum. Smám saman
tólc sjónin að dvína.
VERTU SÆL, LITLA ÖND
EFTIR VIRGINÍU BENNETT MOORE
*
*
*
*
I
*
*
*
*
*****
fyrstu hélt ég, að þetta
væri steinn. En þegar
tíkin fór að þefa af
þessu, „sveiflaði" þetta
hausnum máttleysis-
lega í áttina til henn-
ar líkt og til að bíta hana. Þetta var
brúnleitur sjófugl, líklega einhvers
konar önd. Hún hnipraði sig saman
alveg niðri í fjöruborðinu. Kann-
ske var hún meidd. Tíkin hnusaði
aftur að henni. „Amber!“ hrópaði
ég. Áreitni tíkarinnar hafði orðið til
þess, að öndin hafði brölt á f-ætur.
Hún skjögraði áfram á óstöðugum
fótum og reyndi að forða sér frá
tíkinni. Hún stefndi beint á mig.
Hún hneig niður rétt við fætur
mér. Hún virtist alveg ringluð. Ég
gerði mér grein fyrir því, að hún
var alveg blind.
Sjónlaus fugl er jafnframt
vængjalaus fugl, með öðrum orðum
alls enginn fugl. Öndin virtist að
dauða komin. Væri það kannske
góðverk að ganga bara áfram án
þess að skipta sér af henni?
Það tók skjótt að rökkva, því að
þetta var í janúar. Nóttin var ekki
langt undan. Vindar norðan úr höf-
um, sem þutu hvínandi yfir Löngu-
eyjarsund, mundu brátt frysta lífs-
anda þessa litla vegalausa ferða-
langs. Jæja, við gátum þó að
minnsta kosti séð henni fyrir stað
til þess að deyja á í ró og næði. Ég
beygði mig og tók hana upp. Hún
hreyfði sig örlítið, en svo leið yfir
hana. Við klöngruðumst upp klett-
ana, hún Amber og ég. Ég hélt á
brúnu öndinni í höndunum. Hún
var skinhoruð. Hún virtist vart
annað en fjaðrir og fiður. Líklega
var hún að því komin að svelta í
hel. En hvers vegna var hún blind?
Hafði skot hæft hana í höfuðið? Ég
minntist þess að hafa heyrt það eða
lesið í fréttunum í síðustu viku, að
olíuflutningaprammi hefði strandað
við ströndina og úr honum hefði
flætt mikil olía og myndað olíubrák
á sjónum. En skrokkur andarinn-
ar var alls ekki útataður í olíu. Það
var aðeins dálítill svartur blettur á
bringunni á henni.
Þegar ég kom heim, setti ég önd-
ina út í horn á garðinum. Ég bjó
þar um hana í skoti við húshornið,
40
— Readers Digest —