Úrval - 01.08.1970, Síða 74

ÚRVAL
72
LJÓNSÖSKUR
Franco Corélli er hávaxinn (6 fet
og 2 þumlungar), 41 árs að aldri og
geysilega myndarlegur. Hann hefur
stór, brún augu, sem bræða hjörtu
kvenna. Sumir aðdáendur hans dást
ekki síður að fótleggjum hans en
röddinni. Hann er einn af sárfáum
„hávöxnum, myndarlegum, lagleg-
um og dökkleitum" tenórsöngvur-
um, sem fást við óperusöng. (Flestir
tenórsöngvarar eru lágvaxnir,
þreknir og ljótir, þótt enginn viti
ástæðu þess).
Hann er einnig velbyggður á all-
an hátt frá „söngrænu“ sjónarmiði.
Hann hefur stóran munn og lungu,
kannske ekki úlfaldalungu, en a.m.
k. glerblásaralungu. í hvíld er
brjóstmál hans 47 þumlungar. Á
tveim sekúndum getur hann andað
að sér næstum 300 rúmþumlungum
(um 41/2 lítra) af lofti, og þá verð-
ur brjóstmál hans 50 þumlungar.
Þetta veitir honum raddstyrk ljóns-
ins, svo að hann getur drekkt öll-
um strokhljóðfærum og trompetum
í 90 manna sinfóníuhljómsveit og
fyllt óperuhúsin stórkostlegum tón-
um, svo að það er sem loft hússins
hristist. Og hann getur haldið háum
tón geysilengi. Tónlistargagnrýn-
andinn Harold Schonberg sagði eitt
sinn, að hann gæti haldið sínum háa
tón, alveg þangað til „barytonsöngv-
arinn þarf að fara að raka sig aftur.“
Fyrir nokkrum árum söng hann sem
gestur í sjónvarpsþætti Eds Sulli-
vans, og þá endaði hann langa lag-
línu á tón í lækkuðu H og hélt hon-
um í 17 yfirþyrmandi sekúndur.
Corelli er líka mjög skapríkur.
Eitt sinn baulaði nemandi einn á
hann, er hann var að syngja „II
Trovatore" í Napoli. Corelli þaut á
bak við tjöldin, upp þrjá stiga, braut
upp hurðina að stúkunni, sem ungi
maðurinn sat í, og var næstum bú-
inn að draga leiksviðssverð sitt úr
slíðrum, þegar það tókst loks að
hemja hann.
Það gengur einnig önnur saga að
tjaldabaki í Metropolitanóperuhús-
inu (þó að Corelli neiti því, að hún
sé sönn). Hann átti að kyssa sópran-
söngkonuna Birgit Nilsson leiksviðs-
kossi í óperu einni, en eitt kvöldið
á hann þess í stað að hafa bitið hana
í hálsinn, vegna þess að hún hafði
haldið háa C-inu lengur en hann í
tvísöng þeirra. Sagt er, að Birgit
Nilson hafi sent Bing framkvæmda-
stjóra svohljóðandi skeyti næsta
dag: „Ég get ekki farið til Cleve-
land. Ég er með hundaæði."
VENJULEGAR VÍTISKVALIR
Daginn, sem Corelli átti að syngja
í „Cavalleria Rusticana“ í Metro-
politanóperuhúsinu eftir hið langa
hlé, dróst hann fram úr rúminu
klukkan 3 síðdegis. Hann hafði eytt
.hálfri nóttunni á eigri um gólfið, en
þess á milli hafði hann horft á
ýmsa þætti sjónvarpsstöðvanna.
Hann byrjaði á að fá sér tedrykk,
sem hunangi var blandað í að ein-
um þriðja, en slíkt hvílir og mýkir
röddina. Og hann forðaðist að nota
röddina. Hann mælti jafnvel ekki
orð. Eftir leikfimiæfingar og göngu-
ferð borðaði hann kvöldmatinn
þegjandi ásamt Lorettu konu sinni,
sem er ljóshærð og lagleg. Hann
fékk sama mat og venja var, þegar
hann átti að syngja sama kvöld,