Úrval - 01.08.1970, Síða 102

íoo
tjrval
kom hann ekki auga á nokkurn
mann. Hann þreif í miklum flýti
segulmagnað málmhylki, sem fest
var bak við eina brúarstoðina með
hjálp segulmagnsins, og faldi það
í flýti innan í eintaki af New York
Times, sem hann hafði undir hend-
inni. Hann komst til Statler Hilton-
hótelsins niðri á Manhattan tveim
tímum síðar. Þeir Jack og Steve
biðu hans þar með heitt kaffi.
Hylkið hafði að geyma 3000 doll-
ara í 20 dollara seðlum og þar að
auki tvær arkir, sem á var orð-
sendjmg, skrifuð með leyniskrift.
„Þú ættir að framkalla annað blað-
ið, og við eigum við hitt á meðan“,
sagði Jack. Tuomi starði ákafur á
blaðið, sem hann hafði lagt í bakka
með kemískri upplausn í, og beið
þess, að orðsendingin birtist og
skýrðist smám saman. Hún hljóð-
aði svo: „Hamingjuóskir með vel-
heppnaða ferð. Þú ferð alveg rétt
að, hvað þjóðfélagsaðlögunina
snertir. Vertu á varðbergi, og flýttu
þér ekki um of. Beztu óskir. For-
inginn.“
Steve klappaði Tuomi á öxlina
og sagði: „Þarna sérðu. Þeir hafa
ekki hugmynd um, hvað gerzt hef-
ur. Allar þessar áhyggjur þínar
hafa verið ástæðulausar."
Jack rétti honum hitt blaðið og
var nú kurteisari við Tuomi en
hann var vanur að vera. Blaðið
var enn blautt. Það hafði að geyma
þrjú stutt sendibréf, sem Miðstöð-
in hafði látiS endurrita með ósýni-
legu bleki. Tuomi gat næstum heyrt
raddir konu sinnar og barna, er
hann las þessi bréf. Konan hans
skrifaði á þessa leið: „Ástvinur
minn. . . . Vinna mín er erfið, en
allir erfiðleikar hverfa, er ég horfi
á börnin okkar.... Við sendum
þér öil koss.“ Frá Viktor: „Það
gleður mig mikið að fá gjafirnar
frá þér. En það albezta er að láta
sig dreyma um að mega sjá þig
aftur.“ Frá Irinu: „Pabbi, komdu
aftur til okkar. Vertu blessaður,
pabbi.“
Hann las þessi orð án þess að
segja orð.
„Kaarlo, við skulum hætta svo-
lítið fyrr í dag. Komdu heim með
mér og vertu hjá okkur í kvöld,“
sagði Jack. „Mig langar til þess, að
þú hittir fjölskyldtma mína og sjá-
ir, hvílíkur fyrirmyndarmatsveinn
konan mín er.“
NJÓSNARINN, SEM KOM TIL
KVÖLDVERÐAR
Heimili Jacks stóð við hliðargötu
í bæ einum úti á Löngueyju. Þang-
að var um klukkutíma akstur frá
Manhattan. Þetta var róleg og
skuggasæl gata, því að trjákrónur
gnæfðu þar hvarvetna við himin.
Hús Jacks var úr timri, tvær hæð-
ir. í því voru 8 herbergi. Það hafði
verið reist skömmu eftir 1930. Jack
hafði bætt við öðru baðherbergi og
litlu leikherbergi. Hann hafði líka
endurnýjað allar eldhúsinnrétting-
ar, gert fallegar útisvalir í garðin-
um og steinlagt þær. Einnig hafði
hann smíðað girðingu umhverfis
bakgarðinn.
Kona Jacks var lagleg og með
rautt hár. Hún virtist vera um fer-
tugt. Hún heilsaði Tuomi með
handabandi og brosi á vör og bauð
hann velkominn. „Okkur þykir svo