Úrval - 01.08.1970, Side 123

NJÓSNARINN SEM SKIPTI UM SKOÐUN
121
skipað að senda aðeins áætlun um
leyfi þitt, en að gera ekki neinar
slíkar ráðstafanir upp á eigin spýt-
ur. Nú verður þú að fresta för þinni.
Ógiltu allar áætlanir. Slíttu tengsl-
um við alla vini þina, svo að það
verði ónauðsynlegt fyrir þig síðar
meir að gefa nokkrum manni skýr-
ingu á fjarveru þinni. Skýrðu okk-
ur strax frá því, hvort þú hefur
skilið þessi fyrirmæli og ert reiðu-
búinn að fara eftir þeim. Foring-
inn.“
í augum Tuomi . voru viðbrögð
Miðstöðvarinnar órökrétt og jafnvel
algerlega ótrúleg. Hann gat varla
sent þeim áætlun um brottför úr
landinu án þess að fá fyrst langt
leyfi frá störfum hjá húsbændum
sínum. Og eins var mjög varhuga-
vert fyrir hann að slíta öll tengsl
við vini sína, því að slíkt mundi
miklu fremur vekja tortryggni en
nokkuð annað, sem hann hafði gert.
Það hafði kostað hann mikla fyrir-
höfn og tekið hann langan tíma að
stofna til þessara tengsla og styrkja
þau. Sama kvöldið samdi hann dul-
málsorðsendingu í mótmælaskyni og
bað Miðstöðina um að endurskoða
þessa ákvörðun sína.
Svar Miðstöðvarinnar var snubb-
ótt og hryssingslegt: „Slíttu öll
tengsl við alla vini tafarlaust og
bíddu frekari fyrirmæla. Foringinn."
Tuomi komst í enn meira uppnám,
þegar Miðstöðin lét það undir höf-
uð leggjast að gefa til kynna, að
hún hefði móttekið skýrslu hans um
flugskeytastöðvarnar og teikning-
arnar af þeim. Hann laumaðist aft-
ur til felustaðarins, sem hann hafði
heimsótt tveim kvöldum fyrr. Og
þarna var segulhylkið enn með þess-
um upplýsingum hans í.
„Hvað hefur farið úr lagi?“ spurði
Tuomi þá Jack og Steve.
„Augsýnilega heilmikið," svaraði
Jack. „Við getum ekki gert neitt
annað en látið eins og ekkert sé,
farið eftir fyrirmælum Miðstöðvar-
innar og séð til, hvað muni svo ger-
ast.“
'Tuomi gat ekki vitað, að sovézka
leyni- og njósnaþjónustan víða um
veröld hafði orðið fyrir ofboðslegu
áfalli vegna þeirrar uppgötvunar,
að Oleg Penkovsky ofursti var
njósnari Vesturveldanna. Staða
Penkovsky í sovézku samfélagi var
slík vegna starfs og mægða, að hann
hafði aðgang að leyndarmálum, sem
voru Vesturveldunum næstum því
ómetanleg. Upplýsingar hans höfðu
fullvissað Bandaríkin um það á
tímum hættuástandsins á Kúbu, að
þeir hefðu ákveðna hernaðarlega
yf.irburði yfir Sovétríkin og að
Rússarnir gerðu sér grein fyrir því.
Þar að auki bjó hann yfir vitneskju
um geysilega þýðingarmikla sov-
ézka njósnara og ýmiss konar
starfsemi þeirra. Nú gátu Rússar
ekki vitað með vissú hverjum og
hverju hann hefði komið í bobba.
Ivan Serov, hershöfðingi, yfirmaður
hernjósnanna, var rekinn frá störf-
um og einnig nokkrir háttsettir
fulltrúar hans. Margs konar fram-
kvæmdum var hætt í miðjum klíð-
um. Njósnarar voru fluttir til eða
kallaðir heim í hópum, annaðhvort
þeim sjálfum til verndar eða vegna
þess að Rússar sjálfir treystu þeim
ekki. Afleiðingarnar af öllu þessu