Úrval - 01.03.1971, Blaðsíða 22

20
stutta kynningu giftist hún glæsi-
legum leikara, sem hét John Emery
og eins og að líkum lætur ein-
kenndist hjónaband hennar af sömu
ótömdu tilfinningunum og allt ann-
að. Kvöld nokkurt sagði Emery
henni frá þrætum, sem hann hefði
lent í við annan mann. „Það hefði
átt að vera ég!“ sagði Tallulah.
„Hvers vegna drapstu þessa lús
ekki?“ Og um leið sló hún frá sér,
svo að Emery fékk risastórt glóð-
arauga.
Sérkennileg hegðun Tallulah,
uppátæki hennar og kæruleysi um
allar siðvenjur varð til þess, að
slitnaði upp úr hjónabandinu.
„Þetta var eins og að lifa alla reisn
og dýrð Rómaveldis, og kynnast
svo hruni þess og falli,“ andvarpaði
Emery seinna.
BINDINDI TIL AÐ HITLER
TAPI
Tallulah gleymdi öllu, sem nefn-
ist heilbrigð skynsemi, þegar hún
hreifst af einhverju. Hún var mjög
hrifin af beisbolta og þótt hún nyti
þess að drekka áfengi, fór hún einu
sinni í ársbindindi í þeirri von, að
þessi fórn fengi eftirlætisliðið henn-
ar til að vérða heimsmeistarar. Þeir
töpuðu! Samt hætti Tallulah aftur
að drekka eftir ósigurinn við Dun-
kerque í heimsstyrjöldinni síðari og
sór, að bragða ekki dropa af áfengi
fyrr en Hitler hefði beðið ósigur.
Einn vina hennar, sem minntist til-
rauna hennar með beisbolta-liðið,
sagði örvæntingarfullur: „Fáðu þér
glas í guðanna bænum, Tallulah.
Annars töpum við stríðinu!“
Tallulah var metorðagjörn, en
ÚRVAL
mikilvægast þótti henni samt, að
lífið yrði allt ein hátíð Ég hef oft
hugleitt það, að hún hagaði lífi
sínu eins og svo mörg okkar vildu
gera, ef við aðeins þyrðum það.
Hún átti vini alls staðar: íþrótta-
menn eins og hnefaleikarann Joe
Louis — barþjóna, presta, stjórn-
málamenn, tónlistarmenn, söngv-
ara — eins og Louis Armstrong —
og leikarar hópuðust um hana. Hún
háði vinsamlegt stríð við blaða-
mennina, en hún varð ofsareið, þeg-
ar eitt vikublaðið skrifaði, að hún
væri 45 ára. „Lít ég kannski út
fyrir að vera 45 ára?“ spurði hún
æst Irving Hoffman blaðamann. —
„Ekki lengur!" svaraði Hoffman.
BROS í ÓTÍMA?
Tallulah þjáðist af svefnleysi og
hlustaði oft á sérútsendingu í út-
varpinu um nætur, en þar var rætt
við úrhrakið og þá, sem minnst
máttu sín í þjóðfélaginu. Ævisögur
þessa fólks höfðu slík áhrif á hana,
að útsendingunni óx fylgi og brátt
gaf Tallulah góð ráð símleiðis og
uppörvaði fólkið. Hún tók líka að
sér að hjálpa mörgu þessu óham-
ingjusama fólki og síðustu ár ævi
hennar hitti maður jafnoft heimil-
islausa umkomuleysingja og fræga
leikara við hádegisverðarborð henn-
ar í New York.
Ég var beðin að halda minning-
arræðu yfir Tallulah, þegar hún
lézt í desember 1968. En þegar ég
stóð uppi í prédikunarstólnum og
sagði frá henni af ást en þó hrein-
skilni, gerðist dálítið furðulegt.
Áheyrendurnir fóru að brosa! Ég
fór hjá mér — bros við minningar-