Úrval - 01.03.1971, Blaðsíða 42

40
ÚRVAL
hiéraðinu frá því, að þau vildu
gjarnan ættleiða fleiri en eitt barn.
Með hjálp langlínusamtala komu
starfsmenn Ættleiðingarmiðstöðvar-
innar í New York ættleiðingar-
skrifstofunni í norður hluta New
Yorkfylkis í samband við ættleið-
ingarskrifstofuna í Tennesseefylki,
sem hafði samþykkt að hjálpa
Dillardhjónunum til þess að finna
handa þeim fleiri en eitt barn til
ættleiðingar. Brátt endurómaði hið
stóra hús þeirra af hrópum og
hlátrum fimm nýrra barna.
Clara Swan framkvæmdastjóri
Ættleiðingarmiðstöðvarinnar vildi,
að stofnun þessi bætti aðstöðu
barna, sem ættu við ýmis ættleið-
ingarvandamál að stríða, og yki
möguleika þeirra á því að finna
ættleiðingarforeldra. Því fór hún
fram á það við ættleiðingarskrif-
stofurnar, að þær skrásettu ung-
börn og smábörn, sem hefðu lík-
amlega fötlun, er ráða mætti bót á
með uppskurði eða sérfræðilegri
læknismeðhöndlun. f bæklingi Ætt-
leiðingarmiðstöðvarinnar gat að
líta nafn eins slíks barns meðal
annarra. Það var lítil stúlka, Cor-
inna að nafni, og var hún heyrnar-
laus. f listanum stóð: „Corinna
þarfnast fjölskyldu. Vilduð þið
ekki hjálpa?"
Bæklingurinn var sendur til ætt-
leiðingarskrifstofa og nefnda um
gervöll Bandaríkin og Kanada í
október árið 1968. Starfsmaður einn-
ar ættleiðingarnefndar í Massa-
chusettsfylki minntist þess, að
humarveiðimaður, George Cobb að
nafni, og kona hans höfðu sagt
honum, að yngsta barnið þeirra, 5
ára drengur, Robert að nafni, en
þau áttu fjögur börn, hefði fæðzt
heyrnarlaus og að þau vildu gjarn-
an hjálpa öðru barni, er hefði
sams konar fötlun. Starfsmaður
þessi hringdi því strax í Cobbhjón-
in.
Núna, tveim árum síðar, stundar
Corinna Cobb nám í sérbekk fyrir
heyrnarlaus börn í nálægum barna-
skóla ásamt nýja bróður sínum. Og
nú hefur henni farið fram í að
læra að tala í fyrsta skipti á æv-
inni. Hún er orðin yndi og eftir-
læti allrar fjölskyldunnar. „Við
getum bara ekki ímyndað okkur
líf án hennar núna,“ sagði frú Cobb
við mig nýlega.
Eitt annað aðalverkefni Ættleið-
ingarmiðstöðvarinnar er starf fyrir
svört börn og hjón, sem eru af sitt
hvorum kynþættinum. Sem dæmi
mætti taka Lindseyhjónin. Herra
Lindsey er hvítur. Frú Lyndsey er
svört. Eftir að frú Lindsey hafði
misst fóstur nokkrum sinnum, ráð-
lagði læknirinn hennar þeim að
taka að sér barn og ættleiða það.
En þegar þau sóttu til ættleiðing-
arnefndar einnar í Illinoisfylki um
leyfi til þess að fá barn til ættleið-
ingar, tilkynnti starfsmaðurinn,
sem fjallaði um umsókn þeirra, að
það væru engin börn fáanleg. Af-
svar hjá annarri ættleiðingarnefnd
nokkrum mánuðum síðar dró svo
kjarkinn úr Lindseyhjónunum, að
þau lögðu frekari slíkar tilraunir á
hilluna í nokkur ár. f fyrra sóttu
þau svo um svipað leyfi hjá ætt-
leiðingarnefnd, sem er aðili að
starfsemi Ættleiðingarmiðstöðvar-
innar. Skömmu síðar var hringt til