Úrval - 01.03.1971, Blaðsíða 21

Úrval - 01.03.1971, Blaðsíða 21
HIN ÓGLEYMANLEGA LEIKKONA TALLULAH 19 væri eins og svo margar af þeim konum, sem hún lék á sviðinu „stelpugæs með hjarta úr gulli“. Eins konar skárri gerð af Jesabel Biblíunnar. Þegar hún var minnt á, að Jesabel hefði verið varpað fyrir hundana, sagði Tallulah: „Já, en fyrst naut hún lífsins með kon- ungum og prinsum!“ BAÐIÐ TAFÐI VERKIÐ Eftir að Tallulah hafði verið í átta ár í London lét hún lokkast af tilboði um að leika í kvikmynd heima. Ég var í Hollywood að semja kvikmyndahandrit, svo veg- ir okkar mættust aftur. Við bjugg- um um stund saman á gamla hótel Hollywood, en þar bjó margt eldra fólk, sem var sennilega jafngott og það var leiðinlegt. Við, sem unnum við kvikmyndirnar, skiptum okkur lítið sem ekkert af því. Enginn nema Tallulah! Hún sat oft úti á svölunum hjá lítilli, gamalli konu, sem kenndi henni að hekla. Tallu- lah hafði aldrei látið sig dreyma um að hekla nokkurn hlut, en af einskærri vinsemd hlustaði hún með athygli á útskýringar gömlu konunnar. Skömmu seinna fékk ég mér hús með sundlaug í í Hollywood og Tallulah kom svo að segja daglega til að fá sér bað. Hún var á undan sinni samtíð eins og alltaf og hélt því vitanlega fram, að það eina rétta væri að baða sig nakin. Um þetta levti var verið að byggja nýtt hús í nágrenninu og þegar Tallulah stökk íklædd brúnni húðinni einni út í sundlaugina, klifruðu allir verkamennirnir hrifnir upp á vinnu- pallana til að njóta útsýnisins. Ég var önnum kafin allan daginn í kvikmyndaverinu og hafði því ekki hugmynd um þá töf, sem Tallulah olli með íþróttaiðkunum sínum, fyrr en nýi nágranninn hringdi til að kvarta yfir því, hvað verkið sækt- ist seint. Ég útskýrði málið fyrir Tullulah og hún sýndi þá tillitssemi að vera í sundbol eftir þetta. REISN OG HRUN Tallulah fór til Broadway frá Hollywood. „Ég hef heyrt mikið um yður sagt, ungfrú Bankhead,“ byrjaði blaðamaðurinn Walter Win- chell einu sinni í viðtali við hana. Tallulah svaraði: „Áreiðanlega er það allt satt!“ Tallulah gat blásið slíku lífi í hlutverkin sín, að mörg lítilsigld leikrit, sem hún lék í, gengu löngu eftir, að þau hefðu átt að falla. „Ég hef séð Tallulah gylla heimskuleg- ustu og barnalegustu leikrit," skrif- aði Arnold Bennett rithöfundur. En hún fékk líka mjög góð hlutverk. Þegar hún lék hina grimmlyndu og ágjörnu Reginu Giddens í „Litlu refirnir“ sýndi hún, hve hún var stórkostleg leikkona og hún fékk einnig mikið lof fyrir leik sinn sem Sabina í „Á heljarþröm“ eftir Thornton Wilder. En aðrar tilraun- ir hennar í þekktari leikritum mis- tókust. Þegar hún lék Kleópötru, skrifaði einn gagnrýnandi þannig um hana: „Tallulah Bankhead lét úr höfn á Níl með Kleópötru sína um borð — og sökk!“ Einkalíf hennar var jafn tauga- æsandi og leikferill hennar. Eftir
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.