Úrval - 01.03.1971, Qupperneq 21

HIN ÓGLEYMANLEGA LEIKKONA TALLULAH
19
væri eins og svo margar af þeim
konum, sem hún lék á sviðinu
„stelpugæs með hjarta úr gulli“.
Eins konar skárri gerð af Jesabel
Biblíunnar. Þegar hún var minnt
á, að Jesabel hefði verið varpað
fyrir hundana, sagði Tallulah: „Já,
en fyrst naut hún lífsins með kon-
ungum og prinsum!“
BAÐIÐ
TAFÐI VERKIÐ
Eftir að Tallulah hafði verið í
átta ár í London lét hún lokkast af
tilboði um að leika í kvikmynd
heima. Ég var í Hollywood að
semja kvikmyndahandrit, svo veg-
ir okkar mættust aftur. Við bjugg-
um um stund saman á gamla hótel
Hollywood, en þar bjó margt eldra
fólk, sem var sennilega jafngott og
það var leiðinlegt. Við, sem unnum
við kvikmyndirnar, skiptum okkur
lítið sem ekkert af því. Enginn
nema Tallulah! Hún sat oft úti á
svölunum hjá lítilli, gamalli konu,
sem kenndi henni að hekla. Tallu-
lah hafði aldrei látið sig dreyma
um að hekla nokkurn hlut, en af
einskærri vinsemd hlustaði hún
með athygli á útskýringar gömlu
konunnar.
Skömmu seinna fékk ég mér hús
með sundlaug í í Hollywood og
Tallulah kom svo að segja daglega
til að fá sér bað. Hún var á undan
sinni samtíð eins og alltaf og hélt
því vitanlega fram, að það eina
rétta væri að baða sig nakin. Um
þetta levti var verið að byggja nýtt
hús í nágrenninu og þegar Tallulah
stökk íklædd brúnni húðinni einni
út í sundlaugina, klifruðu allir
verkamennirnir hrifnir upp á vinnu-
pallana til að njóta útsýnisins. Ég
var önnum kafin allan daginn í
kvikmyndaverinu og hafði því ekki
hugmynd um þá töf, sem Tallulah
olli með íþróttaiðkunum sínum, fyrr
en nýi nágranninn hringdi til að
kvarta yfir því, hvað verkið sækt-
ist seint. Ég útskýrði málið fyrir
Tullulah og hún sýndi þá tillitssemi
að vera í sundbol eftir þetta.
REISN OG HRUN
Tallulah fór til Broadway frá
Hollywood. „Ég hef heyrt mikið
um yður sagt, ungfrú Bankhead,“
byrjaði blaðamaðurinn Walter Win-
chell einu sinni í viðtali við hana.
Tallulah svaraði: „Áreiðanlega er
það allt satt!“
Tallulah gat blásið slíku lífi í
hlutverkin sín, að mörg lítilsigld
leikrit, sem hún lék í, gengu löngu
eftir, að þau hefðu átt að falla. „Ég
hef séð Tallulah gylla heimskuleg-
ustu og barnalegustu leikrit," skrif-
aði Arnold Bennett rithöfundur. En
hún fékk líka mjög góð hlutverk.
Þegar hún lék hina grimmlyndu og
ágjörnu Reginu Giddens í „Litlu
refirnir“ sýndi hún, hve hún var
stórkostleg leikkona og hún fékk
einnig mikið lof fyrir leik sinn sem
Sabina í „Á heljarþröm“ eftir
Thornton Wilder. En aðrar tilraun-
ir hennar í þekktari leikritum mis-
tókust. Þegar hún lék Kleópötru,
skrifaði einn gagnrýnandi þannig
um hana: „Tallulah Bankhead lét
úr höfn á Níl með Kleópötru sína
um borð — og sökk!“
Einkalíf hennar var jafn tauga-
æsandi og leikferill hennar. Eftir