Úrval - 01.03.1971, Blaðsíða 19

allt sitt umbrotasama líf var hún
aldrei leiðinleg. Hún gerði og sagði
allt af svo heilum hug, hún var svo
mikið hún sjálf — þessi lifandi
persónuleiki hennar, hás röddin,
já, nafnið sjálft. „Það ætti að blása
nafnið Tallulah úr lúðri,“ sagði
Richard Maney, vinur hennar. „Það
er nafn, sem getur kallað ættbálka
til átaka og trúmenn til bænagjörð-
ar.“
Það, sem var allra mest spenn-
andi við Tallulah, var kannski hríf-
andi rödd hennar og stöðugur orða-
flaumurinn. Kaldhæðinn aðdáandi
hennar hélt því einu sinni fram, að
rödd hennar hljómaði líkt og þeg-
ar „maður dregur fótinn upp úr
súrmjólkurfötu", en samt hrifust
milljónir manna af þessari djúpu,
hásu rödd. Orðastraumurinn var
svo samfelldur, að þekktur blaða-
maður ráðlagði félögum sínum að
„panta tíma“ minnst 5 mínútum áð-
ur, ef þeir vildu koma að orði. Til-
finningar hennar voru svo heitar,
hvort sem um var að ræða hatur
og fyrirlitningu, ást og vináttu, að
Howard Dietz rithöfundur sagði
einu sinni andvarpandi: „Einn dag-
ur án Tallulah er á við mánaðar-
dvöl uppi í sveit.“
Tallulah Bankliead var
heimsjrœg leikkona á sínum
tíma. Ilún hegðaði sér eins
margir vildu eflaust
gera, ej þeir hara þyrðu það.
LÍSA í UNDRALANDI
Ég hitti Tallulah í fyrsta skipti,
þegar hún kom til New York árið
1917, grannvaxin og falleg 15 ára
stúlka, sem var ákveðin í að verða
leikkona. Frænka hennar Louise,
sem henni þótti mjög vænt um, var
í fylgd með henni og þegar þær
voru að leita sér að gististað, voru
forlögin svo ótrúlega gjafmild að
vísa þeim á Algonquin hótelið í 44.
stræti. Þetta jafnast á við það, að
Lísa hefði komizt beint inn í
Undraland án þess að þurfa fyrst
að skríða í gegnum kanínuholuna.
Frá fyrsta degi Tallulah Bankhead
í New York bjó hún í sama húsi og
frægustu stjörnur kvikmyndaheims-
ins ■— John og Ethel Barrymore,
Douglas Fairbanks og fleiri. Kvik-
myndaframleiðendurnir Constance
Talmadge og Conway Tearle voru
ANITA LOOS er ein vinsœlasta skáld-
kona Bandaríkjanna. Hún (hefur sam-
ið fjölmörg leikrit og rúmlega tvö
lmndruð kvikmyndahandrit. Frœgasta
verk hennar er ,Gentlemen prefer
blondes", sem fyrst kom út í skáld-
söguformi, var síðan kvikmynduð og
loks breytt í söngleilc.
17