Goðasteinn - 01.06.1975, Síða 7

með sitt fólk. Hann fékk þar hálfa jörðina til ábúðar. Komið var
vor, mál að búa sig til fcrðar og kveðja æskuvini. Þetta er gangur
lífsins. Margt þurfti að skoða í Svínhólum, mér fannst það undra'
heimur, sem þar var að sjá. Eitt af því fyrsta, sem gera þurfti,
var að fara í suðurbæinn. Þar bjuggu Guðrún og Guðmundur.
Alls staðar voru Guðrúnar! Hjá þeim sá ég nýstárlega klukku,
dregna upp með festi og lóðum. Guðmundur átti tvö uppkomin
börn og tvö fósturbörn, Bjarna, sem nefndur var Bami, og
Guðrúnu, sem kölluð var Gunna. Þau voru systkini, Gunna jafn-
gömul mér.
Heldur var þetta lítil jörð, túnið lítið og þýft, tvö fjárhús, ein
iítil hlaða, ekkert fjós. Það kom sér vel, að fóstri minn var góður
byggingamaður. Byrjað var á því að koma upp fjósi og lambhúsi.
Þá var ég 9 ára og hafði ekki mikið vit á búskap en fannst mikið
um allar þessar framkvæmdir.
Svínhólar eru í þjóðbraut og næsti bær við Lónsheiði. Þar var
því milcið um gestakomur. Oft þurfti að fylgja mönnum yfir heið-
ina, fyrir lítið og þó oftar fyrir ekkert gjald. Þröngt var í litlu
baðstofunni í Svínhólum, þegar þar voru fleiri eða færri nætur-
gestir, en engum var það til ama.
Ég átti mér leiki eins og önnur börn, en ekki mátti ég alltaf
vcra að leika mér. Á sumrin sat ég yfir kvíaám, á vetrum rak ég fé
í haga og malaði korn og bankabygg, sem notað var í lummur
og grauta, en latur var ég stundum við smölunina.
Skóglendi var ekkert í Svínhólum, en hefur víst verið þar til
forna, ég man eftir tvcimur hríslum í landareigninni, sem bentu
til þess. Þar voru þó skógaðir 10 hestburðir á hverju ári að láni
eða kaupi í landi annarrar jarðar. Það var langt að fara, 10 km
leið. Erfitt og leiðinlegt verk fannst mér að skóga. Þetta var gert
á haustin, þegar búið var að heyja. Það var farin ein ferð á dag.
Úr einni skógarferð kom ég um kvöld ásamt unglingi. Var farið
að skyggja, þegar við komum heim. Það var gott veður og ég
leysti ekki baggana. Um nóttina gerði norðaustanrok með rign-
ingu. Það var versta áttin í Svínhólum. Um morguninn, þegar ég
horfði út, var ég alveg hissa, þá sá ég fjóra skógarbagga fara í
Goðasteinn
5