Goðasteinn - 01.06.1975, Blaðsíða 55

Reykjavík, og komust að því rétta, að það urðu 9 ár. Sá ég að-
ferð þessara manna og að alvaran hjá átti nú að gilda.
Sumarið 1876 hef ég ei farið lengra en í Norðurárdalinn, að
Fornahvammi til Einars forsöngvara, cr þar bjó, og Þuríðar konu
hans og tók í kaupið töluvert af kæfu og skinn í brók handa
mér, því ég réri þá á hverjum vetri og hafði aldrei nema eina
brók til að fara í. Var hún optast nær jafngóð og þá ég í hana
fór, nema betri fyrir slóða. Þessa fremur góðu hirðingu á brók
sá ég ekki til hinna, er ég þá var með. Um haustið fór ég til
Reykjavíkur með skinnin í brókina og kæfuna, sjóveg úr Borgar-
firðinum og var í Reykjavík þennan vetur og reri suður á
Hólmanum, sem er suður í Vogum, á vegum Stepháns Valdi-
marssonar. Sigurður hét formaðurinn. Um þessar mundir var mikil
netaútgerð, sem vildi fyrr og síðar misheppnast hjá allflestum.
Þennan vetur fékk ég lágan hlut, sem ávallt var vani hjá mér.
Um vorið 1877 hef ég sjálfsagt farið norður í Þingeyjarsýslu
gangandi. Var so við vinnu að slættinum. Lágt var nú kaupið
um þessar mundir, optast króna um daginn. Sé nú vel farið
með þetta krónukaup, má verða mikið úr því, en því var nú
ekki að heilsa fyrir mér í þá daga en hefur heldur skánað í
seinni tíð.
Ég lenti kaupamaður á Svalbarðsströnd hjá Stepháni Magnús-
syni í Tungu, fékk 10 krónur um vikuna, tók fisk í kaupið og
flutti á skipi til Reykjavíkur. Lambcrt kaupmaður varð eigandi
að fiski þessum. Fékk ég þá spinnilúr, sem gekk nokkuð en alltof
fljótt. Hvað mér varð úr því, man ég ekki, en ég man so mikið,
að mér varð ekkert meira úr þessum fjórum tíu fjórðunga vættum,
er ég fékk hjá Stepháni gamla í Tungu.
Þess verður að geta hér, er ég var í Tungu, að eitt sinn sem
optar var ég að slá nokkuð neðarlega eða nærri sjó. Sá ég þá
skip með mönnum á. Var mér sagt að þetta væru grímseyingar,
fékk þá undir eins so mikla löngun að vera með mönnum þess-
um og fylgjast með þeim, en það gat nú ekki borið sig í það
sinnið. Árið eptir kom ég til Akureyrar að vanda og ætlaði eitt-
hvað í kaupavinnu. Eptir að hafa staðið þar og litið við og kom
af Oddeyri og ætlaði lengra inneptir, hitti ég þar mann, sem var
Goðasteinn
53