Goðasteinn - 01.06.1975, Síða 46

þessum ófögnuði, að láta ekki kýrnar koma svona þétt í Völlinn.
Magnús ráðlagði þá að sækja kýrnar tveir menn á sínum hest-
inum hvor, með hund, einn eða fleiri. Ég sá, að þetta var mesta
þjóðráð en sagði um leið, að ekki mundi þurfa slíkan útbúning,
sem nú var talinn. Rétt eptir þessa ráðleggingu, fór ég að vanda
að reka úr Vellinum og fór eptir þessu umtalaða ráði Magnúsar og
fór fyrir kýrnar, en þær urðu næsta latar að fara það, sem þær
höfðu aldrei áður farið, og sá nú fyrst mína sæng uppreidda, sem
var að taka á því, sem til var. Mér fundust nú, satt að segja,
ónotalegir snúningar, þar eð kálfar voru margir og óþægir og
v.ildu þeir til óliðs, sem og allar kýrnar.
Ég var þá sjálfur á nærklæðum einum og hlífði mér ekki hið
minnsta, þangað til ég kom kúnum uppí Ennið, sem er rétt fyrir
neðan túngarðinn í Teigi, og kemur nú Magnús að hjáipa mér til að
koma kúnum upp fyrir túngarðinn, en sagði mig vera með kjarki
ckki minna en í mcðallagi. Nú létum við vel í hliðið. Kýrnar
könnuðu nú ókunna stigu, sem maklegt var, þareð opt var búið
að aðvara þá, sem áttu hlut að máli. Kýrnar hlutu nú að verða í
svclti það sem eptir var af þessum rekstrardegi og sjálfsagt þá
næstu nótt. En hvað varð úr þessu kýrmáli, vont eða gott? Það
varð gott úr þessu öllu saman, allir fóru að hirða kýr sínar og
komu ekki framar í Völlinn vorið út. Sannaðist hér máltækið
gamla: Með illu skal illt út drífa.
Eptir voru mína í Teigi hjá gamla'Guðmundi Tómassyni, ætl-
aði ég og fór suður í Reykjavík til að verða þar lausamaður en
þurfti þá áður að kaupa lausamennskuleyfi. Þegar til kom, var
stíft eftir því kallað af hreppstjóra, sem átti það gjald hálft og
sveitin, sem ég var í, hálft. Þetta gjald í þá daga var um 30 dalir
cða hundrað á landsvísu Þetta sama vor voru megn veikindi þar
suður á nesjunum og í Reykjavík
Áður en suður kom, var ég nótt á Árbæ í Mosfellssveit, rétt
ofan Hellisárnar, og þá um morguninn var ég altek.inn af veik-
inni, sem kölluð var kvefsótt, nú mikið scinna inflúcnsa. Þessi
veiki hefur ávailt legið hér í landi frá því fyrst að ég man til og
ávallt orðir mannskæð sótt, og svo var hún í þetta sinn lágu þá
á börunum, sem kallað er, um 40-50 í Reykjavíkur prestakalli. I
44
Godasteinn