Goðasteinn - 01.06.1975, Qupperneq 58

brúðkaupið var til viðhafnar skotið útí myrkrið á móti so sem
presti og hreppstjóra, púðri en höglum ekki, so ugglaust væri að
enginn missti lífið. Var so sest að snæðingi, sem var einn grjóna-
diskur og skafið útá hann kanel. Kleinur voru með kaffi, púns
var líka og fannst mér það ekki áfengt. En af því ég var nú sem
aðrir búinn að bíða lengi eptir þessum grjónadiski, var mig til
muna farið að svengja. Úr þessari Grímseyjarveislu lagðist ég útaf
svangur, en mér vildi það til happs, að séra Pétur hafði eitthvað
til að stemma stigu fyrir hungrinu. Þessu átti ég hreint ekki að
venjast úr landi, þar voru nógar veitingar við slík tækifæri.
Þess er getið hér að framan að grímseyingar hafi ekki neitt gert
við reka sinn, sem rak so mikið af, en mér gleymdist að geta þess,
að séra Pétur byggði um haustið fjárhús og hefur prestur víst eitt-
hvað þurft yfir það. Líka smíðaði Árni Þorkelsson byttur, er
hafðar voru til sjóróðra, og var þar engin tjörug ull viðhöfð, eins
og í landi er víðast viðhaft. Þegar fréttir eru sagðar af grímsey-
ingum, er engan veginn rétt að hafa af þcim þeirra góða,
mannorð.
Ekki varð grímseyingum að fyila allar grafir framliðinna. Þó
var í kirkjugarðinum stór járnkassi með krossi uppúr og var á
þeim stað lágt leiði uppaf gröfinni. Átti þá þessi dauði grímsey-
ingur fyrir góðu að verða! Þennan vetur, sem ég var í Grímsey,
var messað á jólum og nýári og þess utan engin messugjörð til
bænadaga og cngin embættisverk utan ein barnaskírn. Viðhöfn og
boðskapur var hvört til annars á jólunum. Húsakynni voru þar
ekki betri en so, að gestunum var kalt við spilamennskuna. Það
næddi í gegnum veggina þennan vetur, sem ég var í eyjunni, scm
var 1878-79. Þennan sama vetur orti séra Pétur sálma útaf guð-
spjöllunum, fallega frágengið og lét prenta með mynd höfundar-
ins. Þessa merkilegu athöfn séra Péturs hef ég ennú ekki lesið í
blöðunum.
Þá er með fáum orðum að minnast á kirkjuna. Þetta var timbur-
kirkja, ómáluð innan, með bitum. Séra Pétur lét á bita þessa
nokkrar fjalir og fisk þar á og sást, þegar komið var í kirkjuna
og þótti sumum það miður. Samt höfðu grímseyingar þetta sama
vor keypt altaristöblu eptir Arngrím Gíslason. Þótti mér þetta
56
Goðasteinn