Goðasteinn - 01.06.1975, Side 59

besta fyrirtæki og verður taiið með grímseyinga bestu verkum.
Það er frá séra Pétri að segja, að hann reynchst mér sem fleir-
um meinlausasti og skemmtilegasti húsbóndi, sem hægt er að hugsa
sér. Til merkis um sögn mína, las séra Pétur flestallar Islendinga
sögur fyrir fólkið. Ég færi so grímseyingum að endingu allra bestu
þakkir fyrir viðmót og viðgjörðir mér veittar. Þess er vert að
geta, að þegar ég fór úr eyjunni um hálfan mánuð eptir lok, þá
var Jónas gamli á Látrum staddur þar á sínu gamla og góða há-
kallaskipi. Hann lofaði mér með sér í land og að Látrum, og er
það með mínum skemmtilegustu sjáfarferðum, þó í útnyrðings-
stormi og stórsjó væri, því allur útbúningur þar var hinn
merkilegasti.
Þá er með fáum orðum að minnast á tíðina og sumarið 1882.
Brast þá í vætutíð seinni part túnasláttar og batnaði ekki fyrr cn
í tuttugustu viku af sumri. Hraktist þá hey til muna hjá mörgum.
Þetta sumar var ég í Þingeyjarsýslunni en fór þá ríðandi suður
fjöll með Halldóri söðlamakara úr Þingvallasveit. Hef ég aldrei
fyrr eða síðar farið þá leið ríðandi. Ég lenti framan af vetrinum
á Kolviðarhóli hjá Ólafi bókbindara, cr hélt Hólinn. Þangað
komu mjög margir ferðamenn meðal hverra var Eiríkur Ólafsson
á Brúnum. Var hann að boða þar sem annarsstaðar trú sína og
lagði allmikla áherslu á trúaratriði og ekki var gott með rökum
að hafa á móti. Var hann þar með bók prentaða, eptir sig sjálfan
samantekna og lét húsbóndann hafa eina og nefndist það „rauða
bókin.“ Það fór so, að ég varð eigandi einnar þessara bóka og
fór þá að trúa að þetta gæti verið satt, sem Eiríkur sagði, er hann
fór að fara í Ritninguna. Loksins fór so, að ég fór að trúa því,
cr Eiríkur benti á, helst með skírn Krists og niðurdýfingarskírn
fyrir fólkið.
Var nú þetta um veturinn, að ég breytti trú minni og hét þá
að láta Pétur Valgarðsson að vorinu skíra mig til annarrar trúar.
Pétur var þá nýkominn frá Ameríku og var trúboði sem Eiríkur.
Þess.i niðurdýfingarskírn var framkvæmd á mér 20. maí 1883.
Aldrei á æfi minni hef ég betra hlotið, sem liggur í því að þola
stríð. Það getur so á mér staðið að ég get ekki orðið vondur so
teljandi. sé. Hafa sumir kunningjar mínir spurt mig að, því ég
Goðasteinn
57