Goðasteinn - 01.06.1975, Síða 79

Goðasteinn - 01.06.1975, Síða 79
torleiðið líkt og slétta jörð. Við þær aðstæður hentuðu vel lengstu stangir. Algengt var að nota fjallastöng við að handsama sauðkind í svelti. Var stangarbroddinum þá snúið í ull kindarinnar á hálsi eða herðakambi svo tryggilega að ekki gaf eftir, er maðurinn dró kindina að sér. Mikil íþrótt fyrri tíðar manna var að stökkva á stöng yfir ár, sem féllu á láglendi eða milli lágra bakka. Þetta man ég, að var cnn iðkað á æskudögum mínum, en til vitnis um eldri tíma vil ég leiða frásagnir þeirra Finns Jónssonar á Kjörseyri og Þorsteins Jónssonar héraðslæknis í Vestmannaeyjum. Finnur skráir svo í minningum sínum: „Eftir mörgu man ég í Mýrdalnum, er mér þótti í þá daga merkilegt. Eg t.d. sá menn þar ganga við 5 álna langar stafstengur. Sagt var, að þeir gætu kastað sér á þeim á jafnsléttu 2 lengdir stanganna. Maður nokkur, er Þorstcinn hét, sem fór vinnumaður til foreldra minna, kastaði sér að mér og fleiri viðstöddum af vegg, er lá vestur frá gaflhlaði (nyrðra gafli) hins nýbyggða stofuhúss og langt fram fyrir hinn syðri gafl stofunn- ar. Ég tel það hiklaust að það hafi verið hátt upp í 20 álnir frá veggnum og þangað, sem hann kom niður. Þegar hann kastaði sér, sýndist mér hann hafa stangarendann undir bringspölunum... Þeg- ar Mýrdælingar gengu í hamrana, höfðu þeir, að sagt var, mikil not af hinum löngu stöngum", (F.J. Þjóðhættir og ævisögur frá 19. öld. Ak. 1945 bls. 46). Frásögn Þorsteins læknis er letruð í sendibréfi til Ólafs Davíðs- sonar: „Sumir hafa stangirnar að eins þriggja álna langar, aðrir sex álna eða meir. Menn vega sig á þeim yfir læki, mjóar, grunnar ár eða milli skara. Bezt er að hlaupa til, ef því verður við komið, og er mælt að fimir stökkmenn hendi sig þá yfir tíu álna breiðar ár, cða jafnvel meira, á sex álna staung, ef áin er eigi djúp. Gísli verslunarstjóri Engilbertsson, sem ólst upp undir Eyjafjöllum, hefir sagt mér, að hann hafi í ungdæmi sínu, ávalt haft þriggja álna lánga staung og hafi hann með tilhlaupi getað stokkið þrjár stángarleingdirnar, eða níu álnir yfir grunna á. Annars segja Mýrdalsmenn almennt að yfir grunnar ár megi stökkva tvær stáng- Goðasteinn 77
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100

x

Goðasteinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Goðasteinn
https://timarit.is/publication/1897

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.