Goðasteinn - 01.06.1977, Page 29

Goðasteinn - 01.06.1977, Page 29
kunnugastan veginum hérna, en mundi ekkert eftir þessari beygju“. Ég gat fyrr um færðina, sem mátti teljast góð miðað við árstíma og fyrir mig fór hún batnandi eftir því sem fjær dró Kolviðarhól. Þó nú fennti að sjálfsögðu í allar brautir, því ekki dró úr illviðrinu. En svo þegar kom í Öldurnar, var nýtt í efni, þar voru gamlar fannir, sumar allþykkar. I þær höfðu verið mokaðar traðir, scm nú voru hálffullar af nýjum snjó. En það var bót í máli að ég átti undan brekkunum að sækja, ég ók bara á fullri ferð inn í þessar traðir, snjógusurnar gengu bæði inn í og yfir bílinn. Otaf gat hann ekki far- ið, það gjörðu traðirnar, og þetta hafðist. Vestur var skaflinn í neðstu öldunni næst Sandskeiði, var dýpstur, en er hann var að baki, komum við í örlítið skjól undan hæð.inni. Framundan blasti við snjólaus vegur. Þá bað Þá bað Geir mig að stansa snöggvast og sagði: „Manni veitir sannarlega ekki af að slappa aðeins af, þetta hefur verið mikil taugaspenna“- „Læt ég það nú vera“, svar- aði ég, „þetta hefur gengið alveg stanslaust, en náttúrlega erum við og bíllinn illa verkaðir“. Nú gerðist vegamálastjóri ræðinn og mælti: „Það má nú segja að þetta var laglega af sér vikið, og þarna kom það fram, sem ég raunar vissi áður, að þið, þessir langferða- bílstjórar, sem akið lengi á sömu leiðum, verðið svo nauðakunnugir veginum og öllum aðstæðum, að þið getið næstum ekið blindandi, eða allavega við þær aðstæður, sem öllum fjöldanum þýddi ekki að leggja slíkt upp, og sé ég núna, að það var engin von að þeir á snjóbílnum trystu sér í þetta áðan, enda býst ég ekki við að þeir hefðu komist þetta, síst svona greiðlega.“ Nú fór veður heldur batnandi, dró úr snjókomu og stormi, og næstum snjólaus vegur heim, svo ég gat ekið greitt í bæinn allt að Túngötu 20. Geir var hinn ánægðasti, kvaðst hafa nógan tíma til að mæta á fundinum, sem áður var m.innst á. Svo þakkaði hann mér góða bílstjórn og samveru, rétti mér 10 kr., sagði það vera fyrir góða frammistöðu, en ekkert minntist hann á veðurspádóma hvorki bílstjóra eða lærðra veðurfræðinga. Ekki vildi ég heldur hafa orð á slíku, enda óþarft, því að báðum var jafnljóst, hvernig spár þeirra aðila höfðu ræst þann daginn. Þar með lýkur þessari ferðasögu. Goðasteum 27
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124

x

Goðasteinn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Goðasteinn
https://timarit.is/publication/1897

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.