Úrval - 01.05.1979, Síða 44

42
ÚRVAL
Þannig gaf Hermes Appolló
líruna. Þegar hinn gullni guð
snerti strengina, töfraði hann
fram þá fegurstu tónlist sem
heyrst hafði. Það var engu
líkara en að líran hefði beðið
eftir snertingu hans.
Þannig varð það að Appollo,
guð sólarinnar, lækninganna
og spádómanna, varð einnig
guð tónlistar og skáldskapar.
Og hvað með Hermes? Þótti
honum leiðinlegt það sem
hann hafði gert? Nei, hreint
ekki. Honum þótti það eitt
leiðinlegt að það skyldi hafa
komist upp um hann. Sarnt var
hann ánægður með að Appolló
leyfði honum að vera með
nautgripunum.
Hermes varð guð hjarð-
mannanna — eins og geta má
nærri — og guð þjófanna.
Seifur, faðir hans, gerði hann
að sendiboða guðanna og gaf
honum töfraskó með
vængjum. Á þeim gat Hermes
flogið í loftinu eins og flugurn-
ar og fiðrildin sem hann hafði
verið að eltast við fyrsta daginn
sem hann var til.
Hinum megin við sjóinn
breytti fólkið nafni hans og
kallaði hann Merkúrus, sem
þýðir kvikasilfur. Því það var
líkast að kvikasilfur sindraði í
loftinu þegar hann flaug um í
silfurskónum sínum. ★
7JV Tjv 7JV vjv vjv vjv
Frægð er ilmur hetjudáða.
Sokrates.
Manninum getur ekki liðið vel án eigin samþykkis.
Mark Twain
Efæskan bara vissi; efaldurinn aðeins gæti.
Fienri Estienne
Sá sem aldrei hefur gert mistök hefur aldrei uppgötvað neitt.
Samuel Smiles.