Úrval - 01.05.1979, Síða 50

48
ÚRVAL
„Bless.”
„Bless.”
, ,Ertu þarna ennþá?’ ’
,,Ert þú þarna?”
, Já. Af hverju leggurðu ekki á? ”
,, Af hverj u leggur þú ekki á ? ”
, ,Ég var að bíða eftir þér.
,,Ég var að bíða eftirþér. legg þú á
fyrst.”
,,Nei, þú fyrst.”
,,Ökei, við skulum telja upp að
þremur og leggja á samtímis.
Tilbúin? Einn, tveir, þrír, bless.”
,,Bless.”
, ,Ertu þarna ennþá?
,Já.”
1 skólanum
Mamma mér líöur ekki vel. Eg held
eg ætti ekkert að fara á fætur. Mig
svimar, finndu bara svitann,
mamma. Mamma, þreifaðu á enninu
á mér. Finnurðu ekkert? Ertu viss?
Jæja, jæja, ég skal þá fara á laþþir, en
sannaðu til — ég rétt kemst ískólann
en verð svo að koma heim aftur.
Gerðu þig ósýnilega(n) til að
komast hjá að vera tekinn upp í
tímum. Hagræddu þér svo að herðar
þínar og höfuð séu nákvæmlega í
flútti við herðarnar og höfuðið á
nemandanum fyrir framan þig, frá
kennaranum sé. Hagræddu þér upp á
nýtt í hvert skipti sem kennari hreyfir
sig.
Ef þú vilt líta sakleysislega út,
skaltu vera kæruleysisleg(ur).
Einbeittu þér að því að setja lok á
pennann með einhverri erfiðri aðferð,
raulaðu kannski við sjálfa(n) þig. Eða
leiktu þér að blýantinum. Haltu efst
um hann, láttu oddinn nema við
borðið og renndu fingrunum niður
eftir honum. Snúðu blýantinum við
og renndu fingrunum frá oddi og
strokleðri. Snúðu og renndu. Snúðu
og renndu. Snúðu og renndu. Ef
kennarinn ávarpar þig samt, skaltu
ekki svara strax — það getur alltaf
hugsast að einhver viti svarið og svari
fyrirþig.
Ef kennarinn þarf að fara út úr
stofunni, taktu þá fyrir nefið og
segðu skrækróma, ,,jæja, börn, viljiði
gera svo vel að vera til friðs.” Hlauptu
svo upp að töflu og renndu nöglun-
um ofan eftir henni svo að ískri vel.
Þrammaðu aftur í sætið og stældu
Groucho Marx eða Chaplin og
nagaðu blýantinn eins og vindil.
Hótaðu að berja einhvern í frímínút-
unum.
Meðan þú bíður þess að mamma
hættiað tala
Togaðu í ermina hennar. Þegar
hún segir ,,bíddu aðeins, elskan,”
taktu þér þá stöðu milli hennar og
þess sem hún er að tala við svo þau
geti ekki talað saman nema horfa yfir
þig eða fram hjá þér. Miklar líkur eru
til að mamma segi: ,,Hérna, fáðu þér
gott, elskan,” — og dragi fram buff
eða núgga. Nagaðu undan
botninum, kroppaðu súkkulaðið
vandlega af, bita fyrir bita. Hnoðaðu
seiga miðjuna þar til hún er orðin
gulmórauð af dmllugum puttunum á