Ársrit Torfhildar - 01.04.1987, Side 9

Ársrit Torfhildar - 01.04.1987, Side 9
iðulega krefjast af lesendunum. Þannig má með nokkrum rétti segja að fagurbókmenntirnar, höfundar þeirra og unnendur, hafi dregið sig í hlé frá umheiminum og fjarlægst fjöldann en ekki öfugt. Afleiðing þessa er síðan sú að útgáfa fagurbókmennta verður erfiðleikum bundin. Efnahagsleg undirstaða hennar er sjaldnast sterk þar sem kaupendur eru oftastnær tiltölulega þröngur hópur. Margir hafa orðið til að gagnrýna sérvisku og sérþarfir þessa hóps og í því samhengi má skoða orð Þráins Bertelssonar úr grein frá 1978: ...bókmenntasmekkur fagurkera hefur einkum á síðustu áratugum fjarlægst smekk og venjur allrar alþýðu ekki síður en kólibrí- tungnaát fornrómverskra sælkera; með tímanum kemur þetta náttúrlega niður á fagurkerunum en ekki alþýðunni. (TMM 1/1978: 39) IV. Veigamesta ástæðan fyrir þessurn aðskilnaði er sú bylting sem orðið hefur á öllum lifnaðarháttum okkar Vesturlandabúa síðustu hundrað árin. Það eru ekki eingöngu framfarir á sviði tækni og vísinda sem hafa breytt lífi manna. Róttækar breytingar hafa einnig orðið á félagslegum og efnalegum aðstæðum alls þorra fólks og í raun hefur grundvöllur sjálfrar samfélagsskipunarinnar tekið stakkaskiptum. Áður var það einkum efnahagurinn sem setti fólki skorður en nú orðið má gera ráð fyrir að uppeldi, menntun og sérhæfing til ákveðinna og afmarkaðra starfa ráði mestu um lífshlaup manna og lífsviðhorf. Þessar umfangsmiklu breytingar á lífsháttum hafa haft margvísleg áhrif á stöðu ritlistarinnar og skapað ný vandamál sem höfundar þurfa að kljást við. Þar er stærstur vandi tungu- málsins, og þar með skáldskaparins. Sá vandi er margþættur. Tungumálið er í kreppu sem kalla mætti ofnotkun. Frá útvarpi og sjónvarpi bylur stöðugur orðaflaumur á hlustum fólks hvert sem það fer og allsstaðar hefur það líka ritmálið fyrir augunum; í dagblöðum, á veggspjöldum, á matvælaumbúðum... Vegna þessa eru ýmis þau orð og orðtæki sem málið býr yfir orðin flöt og gagnsæ, orðin að klisjum, ekki síst fyrir tilverknað auglýsinga. Gegn þessum vanda hafa skáldin ráðist með því að brjóta niður 7
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120

x

Ársrit Torfhildar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Ársrit Torfhildar
https://timarit.is/publication/1918

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.