Ársrit Torfhildar - 01.04.1987, Page 9

Ársrit Torfhildar - 01.04.1987, Page 9
iðulega krefjast af lesendunum. Þannig má með nokkrum rétti segja að fagurbókmenntirnar, höfundar þeirra og unnendur, hafi dregið sig í hlé frá umheiminum og fjarlægst fjöldann en ekki öfugt. Afleiðing þessa er síðan sú að útgáfa fagurbókmennta verður erfiðleikum bundin. Efnahagsleg undirstaða hennar er sjaldnast sterk þar sem kaupendur eru oftastnær tiltölulega þröngur hópur. Margir hafa orðið til að gagnrýna sérvisku og sérþarfir þessa hóps og í því samhengi má skoða orð Þráins Bertelssonar úr grein frá 1978: ...bókmenntasmekkur fagurkera hefur einkum á síðustu áratugum fjarlægst smekk og venjur allrar alþýðu ekki síður en kólibrí- tungnaát fornrómverskra sælkera; með tímanum kemur þetta náttúrlega niður á fagurkerunum en ekki alþýðunni. (TMM 1/1978: 39) IV. Veigamesta ástæðan fyrir þessurn aðskilnaði er sú bylting sem orðið hefur á öllum lifnaðarháttum okkar Vesturlandabúa síðustu hundrað árin. Það eru ekki eingöngu framfarir á sviði tækni og vísinda sem hafa breytt lífi manna. Róttækar breytingar hafa einnig orðið á félagslegum og efnalegum aðstæðum alls þorra fólks og í raun hefur grundvöllur sjálfrar samfélagsskipunarinnar tekið stakkaskiptum. Áður var það einkum efnahagurinn sem setti fólki skorður en nú orðið má gera ráð fyrir að uppeldi, menntun og sérhæfing til ákveðinna og afmarkaðra starfa ráði mestu um lífshlaup manna og lífsviðhorf. Þessar umfangsmiklu breytingar á lífsháttum hafa haft margvísleg áhrif á stöðu ritlistarinnar og skapað ný vandamál sem höfundar þurfa að kljást við. Þar er stærstur vandi tungu- málsins, og þar með skáldskaparins. Sá vandi er margþættur. Tungumálið er í kreppu sem kalla mætti ofnotkun. Frá útvarpi og sjónvarpi bylur stöðugur orðaflaumur á hlustum fólks hvert sem það fer og allsstaðar hefur það líka ritmálið fyrir augunum; í dagblöðum, á veggspjöldum, á matvælaumbúðum... Vegna þessa eru ýmis þau orð og orðtæki sem málið býr yfir orðin flöt og gagnsæ, orðin að klisjum, ekki síst fyrir tilverknað auglýsinga. Gegn þessum vanda hafa skáldin ráðist með því að brjóta niður 7
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120

x

Ársrit Torfhildar

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Ársrit Torfhildar
https://timarit.is/publication/1918

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.