Ársrit Torfhildar - 01.04.1987, Page 53

Ársrit Torfhildar - 01.04.1987, Page 53
aðstæðum en samtök manna af ólíkum ættum byggir ennþá allt sitt á gagnkvæmu trausti og orðheldni. Gildi þess síðarnefnda er ítrekað æ ofan í æ. Þegar Agamemnon býður hernum að hverfa heim í öðrum þætti og herinn tekur hann á orðinu þá segir Odysseifur: Atreifsson! víst ætla Akkear sér nú að fá þér, konungur, hinnar mestu smánar meðal allra mæltra manna, er þeir efna eigi við þig það loforð, er þeir gerðu, þá er þeir voru á leið hingað /.../ að þú skyldir ekki fyrr frá hverfa, en þú hefðir í eyði lagt hina veggsterku Ilíonsborg; (II.:34) í upphafi níunda þáttar er hins vegar svo komið að Agamemnon vill sjálfur slíta þennan sáttmála og flýja heim en Díómedes kemur fyrir hann vitinu. Þar kemur fram hjá Díómedesi trúartraust sem byggir á gildi áreiðanleikans, hann vill berjast uþví guð vísaði okkur leið hingað." (II.: 166) Orðheldni og áreiðanleiki eru engu að síður aðstæðubundin. Drengskapurinn í Ilíonskviðu felst ekki í óháðurn og fyrirfram gefnum siðferðishugmyndum heldur í því að vera trúr sér og sínurn. Hetjurnar eiga það til að Ijúga og svíkja óvini sína, þó að í vissum tilvikum ríki traust milli óvina, til dæmis í vopnahlénu snemma í Ilíonskviðu og eins rnilli þeirra Akkillesar og Príamusar. Þess ber að minnast að dyggðir markast af þeim aðstæðum sem fyrir hendi eru. í Ilíonskviðu eiga menn í stríði þannig að hugrekki og hyggindi eru þeir eiginleikar sem að mestu haldi koma. Það er lífsnauðsyn að berjast, eða eins og Ajant segir eitt sinn þegar hann hvetur félaga sína: Engin víggirt borg er í nánd, þar er vér gætum varið oss og haft styrk af borgarlýðnum. Nei, vér sitjum í landi hinna harðbrynjuðu Trójumanna, liggjum hér við hafið, fjarri föðurlandi voru. Sú er því eina hjálpin, að neyta handa, og hlífa sér ekki í orustunni. (II.: 310) Af framasögðu ætti að vera ljóst að hetjuskapurinn sprettur upp af aðstæðubundinni nauðsyn og lífsnauðsyn. Mennirnir standa sarnan til að tryggja hag sinn betur en á rnóti gangast þeir undir sameiginlegar skyldur. Sú hvöt sem að baki liggur er ódrepandi 51
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120

x

Ársrit Torfhildar

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Ársrit Torfhildar
https://timarit.is/publication/1918

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.