Ársrit Torfhildar - 01.04.1987, Page 66

Ársrit Torfhildar - 01.04.1987, Page 66
nýr maður með allt aðra heimssýn og er orðinn ngóður ogverðugur lífsförunautur" að dómi Maríu. Það sem allar stúlkurnar í bókinni eiga sameiginlegt er fjör og kátína, þær eru allar undir tvítugu og fara að gráta við minnstu geðshræringu. John er aftur á móti ráöríkur og frekur og segir skammarræða Maríu sannleikann urn hann. Ekki er hægt að láta karlmanninn gráta ef á bjátar, þess vegna er gripið til þung- lyndisins. Hjá Else-Marie Nohr er kvenhetjan Lóna lítil, falleg og grönn 17 ára skólastelpa sem verður ástfangin af ræningja sínum - Tom. Hann skilar Lónu heim en verður sjálfur að fela sig fyrir lögreglunni. Litla saklausa stúlkan fer heim, reynir árangurslítið að ljúga að lögreglunni til að hylma yfir Tom, bíður og vonar að hann fari að láta í sér heyra. Allt í gegnum bókina heyr hún einmanalega baráttu viö hin ýrnsu illu öfl sem að henni sækja: Fégráðuga frændann, sjálfselsku ráðskonuna og banvænan sjúkdóm (sem að lokum vinnst sigur á). í gegnum þessa erfiðleika hennar er það gagnkvæm ást á Tom sem heldur henni uppi. Andstætt Maríu hjá Cavling er skiljanlegt að Lóna hrífist af Tom því hann er |(... hár og herðabreiður, glæsilega og nýtískulega klæddur, með drengjalegt andlit, þykkt, ljóst hár og brún, dapuleg augu."3) Það er þó ekki allt því hann er líka góður, fórnfús og skiln- ingsríkur. í þessari einmanalegu baráttu fellir Lóna tár með vissu millibili og bíður óvirk heima eftir að Tom komi og segi henni hvaö hún eigi að gera. En bókin endar vel, þ.e.a.s. með hjónabandi þeirra. Aðferð Snjólaugar Bragadóttur er svolítið öðruvísi að því leytinu til að persónur hennar eru ekki svona yfirþyrmandi fallegar og saklausar (þær fara samt ekki yfir siðamörkin). Fegurðin kemur innan frá og er því ómeðvituð eins og hér sést þar sem Jóhanna skoðar sig í spegli: Henni fannst allt í lagi með allt fyrir neðan háls og hárið, sem var þykkt og dökkt og náði alllangt niður á bakið. En andlitið var vonlaust. Eftir því sem hún hafði lesið um fegrun og þess háttar í erlendum tímaritum, voru hlutföllin rammskökk og hún gat engan veginn talist lagleg. 64
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120

x

Ársrit Torfhildar

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Ársrit Torfhildar
https://timarit.is/publication/1918

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.