Ársrit Torfhildar - 01.04.1987, Page 91

Ársrit Torfhildar - 01.04.1987, Page 91
viðgangast í samfélaginu og segja má að skeiðinu ljúki með því að barnið líti á sig sem sjálfstæða veru. Á þessu skeiði er þó ekki um línulegt ferli að ræða, því hinir ýmsu þættir þess skarast og eru engan veginn skýrt afmarkaðir, heldur getur einstaklingurinn verið á mörgurn stigum í senn og jafnvel öllum. Franski sálgreinandinn Jacques Lacan hefur með kenningum sínum haft rnikil áhrif á feminískar bókmenntarannsóknir í Frakklandi. Tvennt veldur þar mestu: a) sú ríka áhersla sem Lacan leggur á að dulvitundin verði til og fái formgerð sína í samspili máltöku og banns föðurins; b) sú kenning hans að sjálfsvitundin verði til í aðskilnaði þýðir að sjálfsvitundin er alltaf klofin en ekki heil og því brýtur kenningin mjög gegn allri húmanískri hugmyndafræði, eða einsog Juliet Mitchell segir: /.../ sjálfsvitundin er klofin og viðfangið horfið. Þetta er kjarni þess vanda að vera manneskja /.../ Að mati Lacans býður húmanísk afstaða aðeins upp á falskar vonir á grund- velli falskra kenninga.3) Því rniður er ekki rúm hér til að fara í saumana á kenningum hans, en í óþægilega grófum dráttum og allt of einfaldaðri rnynd má lýsa þeim svona: Barnið upplifir aðskilnað sinn frá móðurinni eöa öllu heldur brjósti móðurinnar sem hefur fullnægt öllum þörfum þess. Spegilstigiö tekur þá við en á því speglar barnið sjálft sig í umhverfinu og hlutir þess verða barninu annaö (með litlu a), þ.e. annað en það sjálft. Þetta stig er samofið ímyndastiginu þar sem barnið leitar fyrst að móðurbrjóstinu en síðan einhverju til að samsama sig við, þ.e. að sjálfsmynd sem skapað geti sama með- vitundarlausa tilverustig og fyrir aðskilnaðinn frá móðurinni. Öll sú leit er árangurslaus því aðskilnaðurinn er endanlegur. Samtímis færist upplifunin inn á við, kynþráin verður til og barnið finnur fullnægju í líkama sínum, því sem fer inn í hann og út úr honum. Þetta stig er stundum kallað einu nafni narkissismi. Um það leyti sem barnið kemst í kynni við og tekur málið kemur faðirinn með lög sín, boð og bönn, sem táknuð eru með fallusnum, og barnið finnur þar viðfang (objekt) til að samsama 89 L
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120

x

Ársrit Torfhildar

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Ársrit Torfhildar
https://timarit.is/publication/1918

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.