Ársrit Torfhildar - 01.04.1987, Side 98

Ársrit Torfhildar - 01.04.1987, Side 98
Ég lokaði augunum og reyndi að mæla fram stutta bæn, en það varð aldrei nema krampakenndur ekki. - (48) Sjálft lokaorð sögunnar má skilja á að minnsta kosti þrjá vegu: a) sem ekka, einsog málfræðin krefst; b) sem bæn um að hætta þessum ofsóknum á hendur konunni; og c) sem dulvitaða vissu um höfnunina, um útskúfunina, um að vera ekki. Þannig brýst dulvitundin fram í sjálfum textanum og á plani hans, sem Julia Kristeva telur einmitt eitt helsta einkenni díalógs tungumálsins.8) Þrá í tungumálinu Þrá í tungumálinu er annað hugtak frá Juliu Kristevu. Orðið uþrá" notar hún hér ekki alveg í venjulegri merkingu, heldur í anda Lacans yfir nokkra þætti sálarlífsins sem ganga á skjön viö lögmál rökvísinnar/fallussins, þætti einsog kollvarpandi mátt ánægju (víns, kynlífs, söngva), hláturs og ljóðlistar. Þessir þættir eru því mjög skyldir dulvitundinni, hvatalífinu og vísvituðu niðurrifi; sem eiga sér skýringu í tóminu og eru ákveðin tilraun til að fylla það. Þráin er því nokkurs konar djúpgerð af þránni eftir samruna, viðurkenningu og lífsfyllingu á öðrum forsendum en ríkjandi samfélagsgerð (Vesturlanda) byggir á og viðurkennir. Þráin er dulvitundin, heimur móðurinnar, það sem bælt er, það sem Lacan segir að við séum af því við séum það ekki (þ.e. sjálfur skorturinn)^). Þannig má segja að með þránni þröngvi nýtt sjónarhorn sér undir og inn í varnarvegg rökvísinnar í textanum og spenni hann sundur til að mylja hann að lokurn, samanber til dæmis orðið Mekki" hér að framan. Þrá í tungumálinu lýsir sér því ýmist svo að merking textans brýtur í bág við fallósentríska rökvísi eða þá að þessi rökvísi er brotin upp undir yfirborði textans, í formgerð hans. Þrá í tungumálinu er því að vissu leyti mótmynd við rökvísan texta einsog sést vel hjá Ástu þegar söguhetjan í uDraumnum", konan, rifjar upp tilurð draumsins, getnað barnsins sem hún síðan drepur. Hér er konan ekki einasta virk heldur trúir hún því líka að í nautn hennar og virkni sé ekkert ljótt að finna. (Karlmaðurinn er hér einnig alveg óvirkur, viöfang.) Þráin birtist 96
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120

x

Ársrit Torfhildar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Ársrit Torfhildar
https://timarit.is/publication/1918

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.