Ársrit Torfhildar - 01.04.1991, Blaðsíða 30

Ársrit Torfhildar - 01.04.1991, Blaðsíða 30
Ársrit Torfhildar Ég vil skrifa. Ég hef þegar sagt móður minni það: það er þetta sem ég vil, skrifa. (25) LJÓSMYNDIR, ÍMYNDIR, ANDLIT Hér að ofan var sagt að sögumaður liti ekki svo á að hún væri að skrifa ævisögu sína. En hvað er hún þá að gera? Kannski er hægt að segja að hún sé að velta fyrir sér hvað tíminn geri við mann, hvernig hann breyti manni, hið ytra sem hið innra. Hún horfir á sjálfa sig utan frá og reynir að skilja. Hún þykist aldrei hafa fortíðina algjörlega á valdi sínu eins og svo algengt er með sjálfsævisöguritara, heldur skoðar hún nokkur augnablik úr ævi sinni. I upphafi sögunnar byrjar sögumaður að segja frá því hvernig tíminn hafi leikið hana, hvemig andlit hennar breyttist, hvemig það varð gamalt fyrir aldur fram: Ég fékk þetta brennivínsandlit áður en áfengið kom til sögunnar. Áfengið kom til að staðfesta það. (13) Það er eins og andlit hennar hafi sagt fyrir um hvað ætti eftir að henda hana. Það var forspátt, hvernig sem það má nú vera: Fimmtán ára var ég með nautnalegt andlit og ég þekkti ekki nautnina. (13) Þetta er samspil andlits og tilfinninga. Andlitið birtir tilfinningar hennar. Af því að hana langaði til að drepa eldri bróður sinn varð hún ellileg. Af því að hún beið í ofvæni eftir fyrstu kynlífsreynslu sinni fékk hún andlit nautnar. Það er áberandi að þó að hún ræði sitt andlit nákvæmlega eru allir aðrir andlitslausir. Það eru aðeins tveiminr öðrum persónum lýst að einhverju leyti; elskhuganum og vinkonu stúlkunnar, sem er ein af fáum persónum bókarinnar sem hefur nafn; Héléne Lagonelle. Ljósmyndir eru sögumanni ákaflega hugleiknar, enda helsta tækið sem er notað til að frysta augnablikið. Stundum er eins og hún sé að horfa á ljósmynd og lýsi því sem hún sjái á myndinni og stundum lifnar ljósmyndin við. En þessi ljósmynd var aldrei tekin: Hún hefði því aðeins getað verið tekin að unnt hefði verið að sjá fyrir mikilvægi þessa atburðar fyrir líf mitt, siglingarinnar yfir fljótið. [...] Og fyrir þessa sök, að hún var ekki tekin, hefur hún einmitt öðlast gildi sitt, nefnilega að hafa óendanleikann að 28
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78

x

Ársrit Torfhildar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ársrit Torfhildar
https://timarit.is/publication/1918

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.