Bergmál - 01.09.1951, Page 5

Manuela beið og beið i káetunni. en aldrei kom Leon.
Að lokum varð henni Ijóst hver ástæðan myndi vera,
og þá ....
ÁSTARSAGA
Klukkan var níu að morgni.
Sólskinið flóði inn á milli græn-
málaðra gluggahleranna, inn í
snoturt ungmeyjarherbergi á
fyrstu hæð í stórri, ljósrauðri
villu. Þetta glæsilega hús, um-
kringt töfrandi aldingarði, stóð
í einu íburðarmesta auðmanna-
hverfi borgarinnar Bahia í
Brazilíu. Litskrúðugar orkideur
uxu inni á milli tignarlegra
pálmanna í garðinum. Grasflet-
irnir litu út eins og silkimjúkar
flauelsábreiður, og blómabeðin
voru þakin óteljandi yndisleg-
um, ilmandi skrautblómum.
Nokkrir hvítir páfagaukar sátu
á þingi á burst hússins, en í
búri, sem stóð við spegilfagra
tjörnina í garðinum, sátu +íu
litlir apar og mösuðu hver upp
í annan.
3