Bergmál - 01.09.1951, Blaðsíða 48

B E R G M Á L -----------------
sleppa svo ódýrt, og samþykkti
þetta samstundis. —
Nokkrum mánuðum síðar opn-
aði félag ungverskra listmálara
sýningu í myndlistasafnhúsinu
í Budapest. — Sama daginn og
sýningin var opnuð hringdi sím-
inn heima hjá Kelen. Og hálfri
klukkustund síðar kom hann í
eigin persónu æðandi inn í
myndlistarsalinn og beint að
þeirri álmu, þar sem mynd Se-
besy var til sýnis, það var sama
myndin, sem hann hafði neitað
að greiða. Hann leit á undir-
skrift myndarinnar og varð
rauður sem blóð í andliti. Hann
æddi því næst beint inn í skrif-
stofu sýningarforstjórans og
krafðist þess að myndin yrði
samstundis tekin niður. Sýn-
ingarforstjórinn sagði honum
hæversklega, að samkvæmt sér-
stökum samningum, þá yrðu all-
ar myndirnar að vera kyrrar á
sínum stað í sýningarsalnum
þær sex vikur, sem sýningin
stæði yfir.
„En ég verð hafður að háði
og spotti um alla Budapest,“
æpti Kelen, miður sín af bræði.
„Þetta er ærumeiðandi. Ég fer
í mál við ykkur.“
„Þér skuluð fara hægt í sak-
irnar,“ sagði forstjórinn sefandi,
--------------- September
og dró um leið upp úr vasa sín-
um bréfið, sem Kelen hafði
skrifað að beiðni Sebesys. „Þar
sem þér hafið sjálfir, gefið vott-
orð um það, að málverkið líkist
yður ekki vitund,“ sagði hann
kuldalega, „þá er hætt við að
lögin geti lítið hjálpað yður í '
þessu tilfelli.“
í örvæntingu sinni bauðst Kel-
en til að kaupa málverkið, en
brá þá heldur en ekki í brún,
er hann komst að því, að nú var
verðið tífalt á við það, sem það
hafði verið í upphafi. En af því
mannorð hans og heiður var í
veði, skrifaði Kelen samstundis
ávísun á fimm þúsund pengös.
Listamaðurinn náði því ekki
aðeins því takmarki að selja
þeim manni málverkið, sem upp-
haflega hafði beðið um það,
heldur kom hann einnig fram
hefndum á auðkýfingnum, að-
eins með því að setja þessa
undirskrift á myndina: „Mál-
verk af þjófi.“
Endir.
Bing Crosby lýsti eitt sinn Peter
Lorre þannig: „Það er náunginn, sem
bíður úti í bílnum, á meðan Humphrey
Bogart rænir bankann."
46