Bergmál - 01.09.1951, Blaðsíða 9

1951
freistandi varir hennar um
dimmar nætur, er eldflugurnar
dönsuðu um í heitu loftinu, —
eða, að hún hefði þrisvar farið
í stuttar flugferðir yfir Bahia.
„Lofið mér því, ungi maður,“
hafði senor di Portofino sagt í
hálfgerðum hótunartón við Le-
on, áður en hann, ásamt Man-
uelu, steig upp í flugvélina,
„lofið mér því — sverjið það,
að þér gerið enga minnstu til-
raun til að vinna hylli dóttur
minnar. Því að hún er heitbund-
in hinum þekkta ekrueiganda
senor Obidos, og áður en mán-
uðurinn er liðinn, verður hún
gift honum. Hvorki senor Obi-
dos né ég sjálfur, höfum nokkuð
á móti þessum gangi málanna
— ef — já, ég veit að þér skiljið
mig, senor Gaoyaz .... “
Hinn ungi flugstjóri skildi, og
lofaði. Hann gerði meira en það,
hann sór, að hann skyldi ekki
gera nokkra tilraun til að nálg-
ast senoritu Manuelu.
Hann myndi hafa nóg áð
hugsa, við að stjórna flugvél-
inni. Og auk þess — þegar hann
sagði þetta áttu þau bæði erfitt
með að skella ekki upp úr, hann
og Manuela — og auk þess væri
Manuela alls ekki við hans hæfi.
Nei, hann aðhylltist einkum
------------------ B E R g m Á L
ungar, Ijóshærðar dömur —
dömur með ljósgullið hár ....
„Elskar þú mig, Leon?“ spurði
Manuela með munninn við
eyrað á honum, í sama mund
og þau flugu yfir borgina Pica
di Vera. Leon svaraði með því
að klípa í hnéð á henni. Og hún
lét varir sínar snerta kinn hans.
Fjórum klukkustundum síðar
lenti Leon Gaoyaz flugvélinni,
glæsilega, á flugstöð einni við
Amazonfljótið.
„Það er ágætt veitingahús
hér,“ sagði Leon. „Ég get mælt
sérstaklega með steikinni hérna,
sem er kölluð á la Santiago, og
auk þess er eftirmaturinn venju-
lega sérstakt hnossgæti, sem ég
er viss um að þú kannt að meta.
Og að máltíð lokinni,11 bætti
hann við með glettnisglamp? í
augunum, „þá hefi ég nokkuð í
bakhöndinni, sem á að koma þér
á óvart. Ég skal segja þér nokk-
uð skrítið: Við verðum hér í
nótt! En á morgun höldum við
svo áfram til herra þorskhauss
Obidos — ef við höldum þá
nokkuð áfram .... “
„— Hvað áttu við?“ spurði
Manuela og horfði á hann
dökkum, uppglenntum augum.
„— Jú — sjáðu til, hér í flug-
7