Bergmál - 01.09.1951, Blaðsíða 24

B E R G M Á L ------------------
neðanjarðar-loftskip, eilífðarvél-
ar og hvað það nú allt heitir.“
„Ég skil þig,“ sagði Stan og
kinkaði kolli. „Hve mikið unnuð
þið ?“
„Rúmlega 7000 sterlingspund.“
„Nú, það var ekki sem verst!“
Stan var undrandi. „Alls ekki
sem verst. Og verðurðu að segja
Alice það?“ spurði hann svo
hikandi.
„O-já, hún er ekkert sem
verst, hún Alice. Hún er bara
svo gefin fyrir að segja sögur.
Ef það bara væri hægt að fá
hana til að halda þessu leyndu.“
„Það verður ómögulegt að fá
hana til þess. Hana langar áreið-
anlega mest til þess að fara upp
á þak með hátalara og útvarpa
því um allan bæinn. Það er
líka ekki á hverjum degi, sem
maður vinnur 7000 pund í get-
raun.“
„Jú, ég held ég viti það.“
Carter stundi. „Þú gætir sagt
henni, að þú hefðir stolið þessu
— og þá mundi hún þó ekki þora
að segja frá því..“ Stan var
hreykinn af tillögunni.
Carter leit á hann með morð-
ingjasvip.
„Hún mundi vera komin með
mig á lögreglustöðina áður en
þú hefðir getað talið upp að tíu
----------------Septembf.r
aftur á bak og svo mundi hún
skipa mér að meðganga,“ sagði
Stan. „Hún er að vísu kjöftug,
en heiðarleg er hún þó.“
„Andartak! Ég hefi fundið
lausnina!“ hrópaði Stan himin-
lifandi. „Segðu mér nöfn á ein-
um eða tveim af ættingjum
hennar — helzt þeim, sem hún
hefir ekki heyrt neitt frá um
lengri tíma.“
„Ég get það auðvitað, en ég
skil ekki —
„Allt í lagi með það, láttu mig
bara hafa nöfnin,“ sagði Stan
og dró upp blýant og blað.
„Jæja, það er nú María
frænka hennar og Bert föður-
bróðir hennar. Já, og svo er það
bróðir hennar, Phil —hann er í
Ástralíu, held ég. Hún hefir ekk-
ert frétt af honum í mörg ár.“
„En hvernig er það með Maríu
frænku hennar og föðurbróður
hennar, Bert — fréttir hún oft
af þeim?“
„Nei. Henni kemur sýnilega
ekki saman við þau.“
„Prýðilegt,11 sagði Stan og stóð
á fætur.
„Og hvað ertu nú að hugsa
um að gera?“ spurði Carter og
stóð upp til að fylgja honum
til dyra.
„Þú færð nú að sjá!“ sagði
22