Bergmál - 01.09.1951, Blaðsíða 49

Bergmál - 01.09.1951, Blaðsíða 49
1951--------------------- JOHNSON Grein eftir amerískan blaðamann. Louis Johnson heitir sá, sem hefir á hendi alla yfirstjórnhervæðingar í Ameríku, landvarnaráðherrann. Hér er stytt frásögn um þennan valdamikla mann, tekin úr amerísku tímariti. — Johnson hefir nú loksins feng- ið þá stöðu, sem hann hefir lengi þráð — stöðu landvarna- ráðherra. Og hlutverk þessa ráðherra er, að gera Bandaríkin „höggþétt“ fyrir árásum ann- arra ríkja, og til þess hefir hann öll þau vopn og verjur, sem vísindi nútímans hafa yfir að ráða' og þar að auki mikla fram- leiðslumöguleika. Og Johnson er næst-æðsti maðurinn í Wash- ington, og Hoover fyrrv. forseti segir, að hann sé „bezti“ maður- inn í stjórn Trumans. Johnson er hár og vörpulegur maður. Rödd hans er óvenjulega þýð. Og hann er af gamla skól- anum — röskur að gera sér grein fyrir hlutunum og tekur ákvarðanir hiklaust. Þessa eigin- leika hefir hann ekki að ófyrir- synju: Hann hefir verið lög- fræðiráðunautur hjá fyrirtæki, ------------------- Bf.romál stjórnmálaerindreki, aðstoðar- hermálaráðherra og þar að auki kosningasjóðsstjóri fyrir Tru- man. Og nú hefir hann fengið ráðherraembættið, sem hann vildi — að launum. Johnson er laus við að vera baktjaldamaður og hrosaskaupa- pólitíkus og að því leyti sker hann sig úr í Washington. Einn vinur hans sagði um hann: John- son mundi miklu heldur brjóta gat á múrvegg heldur en príla yfir hann. Flestir skrifstofu-hershöfð- ingjarnir í Washington, reyna að afla sér vinsælda hjá blaða- mönnum og betri borgurum, áð- ur en þeir gera nokkuð, sem ork- að gæti tvímælis. En Johnson á enga áhrifamenn við blöðin fyrir vini og situr aldrei „cock- tail“-veizlur. Johnson stóð í ströngu, þegar hann var aðstoðar-hermálaráð- herra 1937—’40. Roosevelt hafði valið Johnson til þess að fá þæg- an mann og hann átti að losa stjórnina við allar áhyggjur hennar af uppgjafahermönnum frá 1918. Johnson mistókst þetta fram úr skarandi. Því til stað- festingar er eftirfarandi: Snemma á árinu 1940 fékk Johnson í hendur álitsgerð, þar 47
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Bergmál

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Bergmál
https://timarit.is/publication/1971

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.