Víðförli - 01.05.1951, Side 31

GILDI LÚTHERSKU JÁTNINGARITANNA
29
ekki guðfræðilegt og hagnýtt samstarf á mörgum sviðum. Þar
nægir að nefna t. d. samstarfið í „Aðstoðinni við evangeliskar
kirkjur Evrópu.“
Ef litið er á kjarnaritin meðal lútherskra játningarrita. þ.e. forn-
kirkju-jáningarnar þrjár, Ágsborgarjátninguna og Fræðin minni.
eru alkirkjueinkenni þeirra augljós. Að undanteknum Heidelberg-
fræðunum eru ekki til innan annarra kirkjudeilda jafn alkirkju-
legar játningar og þær. Það stafar af því, hve fast þær byggja á
Biblíunni, einkum í framsetningu sinni á grundvallarsannindum
kristinnar trúar.
Lútherska kirkjan getur því óhikað tekið þátt í alkirkjulegum
umræðum án þess að fyrirláta nokkra af grundvallarjátningum
sínum. Þær eru of rammlega festar við undirstöður Biblíunnar til
þess. Hitt er annað mál, að lútherskir guðfræðingar verða með
hverri nýrri kynslóð að rannsaka samhljóðan þeirra við Ritning-
una og reyna e'ftir föngum að búa hið eilífgilda innihald tíma-
bærum búningi.
SigurSur Magnússon, stud. mag. fær'Si í ísl. búning.
RitaS fyrir Víðförla.