Víðförli - 01.05.1951, Blaðsíða 41

HEFUR KKISTINDÓMURINN GERT GAGN?
39
Kona heitir Hirooka, japönsk, mikill skörungur og félagsleg-
ur umbótafrömuður. Hún segir frá því, að þegar hún tók að hug-
leiða, með hverjum hætti hún gæti bætt aðstöðu og kjör konunn-
ar í Austurlöndum, hafi hún fljótlega séð, að hún varð að hafa
aðstoð trúarhragðanna, ef hún átti að geta náð árangri. Og hún
tók að kynna sér hin ýmsu trúarbrögð frá þessu sérstaka sjónar-
miði. Hún lýsir árangrinum á þessa leið:
„Eg komst að þeirri niðurstöðu, að ekkert af trúkerfum Austur-
landa veitir konunni neina uppreisnarvon.... Þegar ég kynnti
mér fagnaðarerindi Jesú Krists, komst ég aftur á móti að raun
um, að karl og kona hafa sömu stöðu í hans augum. Ég hlaut að
draga þá ályktun, að kristindómurinn einn geti veitt konum Aust-
urlanda eðlilega aðsti)ðu.“
Þegar kristniboðar lóku sér fyrst fyrir hendur að kenna ind-
verskum konum lestur, þá vakti það óheyrilega tiltæki mikið spé
þar í landi. „Næst fara þeir að kenna kúnum að skrifa,“ sögðu
hinir virðulegu brahmanar.
Nú orðið munu flestir Indverjar viðurkenna, að skólar kristni-
boðanna hafi liaft ómetanlega þýðingu fyrir þjóð þeirra, beint
og óbeint. Konur Indlands munu ekki sízt mega minnast þess.
Ein þeirra indversku kvenna, sem hafa hlotið menntun í kristni-
boðsskólum, heitir Muthu Laksmi. Hún varð vel menntuð kona,
gerðist bæjarfulltrúi í Madrasborg og komst síðan á þing. Þar
hafði hún forystu um, að lög voru sett um það, að musterisskækj-
ur skyldu látnar lausar og að hjónabönd barna skyldu afnumin.
Musterisskækjur? Hvað er það?
Menn gefa guðunum dætur sínar, þær eru aldar upp í hofum
þeirra, fá aldrei að hverfa frá því musteri, sem þær eru gefnar
til. Og helgiþjónustan, sem þær eiga að inna af liendi, er fólgin
í því, að þær eru opinberar skækjur.
Slíkar ógæfusamar ambáttir skipta þúsundum í Indlandi. í
hverju hofi, sem helgað er guðinum Vishnu, eru fleiri eða færri
slíkar j)ernur. því að sá guð hefur sérstaka velþóknun á saur-
lifnaði.