Víðförli - 01.05.1951, Blaðsíða 59

NIÐUR í BRÁÐAN BRElÐAFJÖRtí
57
ekki rækilega útlistun. En af því sr. Benjamín er svo tamt að
tala um villimennsku, þá er rétt að benda honum á, að það
er nákvæmlega þessi skilningur á manninum, sem Manfred
Björkqiíist — en hann hefur hlotið furðu gott rykti í þessu
landi bannfæringanna fyrir þolanlegt, guðfræðilegt innræti —
nefnir villimennsku (Kirkjuritið 16,3 bls. 190), villimennsku
náttúruhyggjunnar.
Nei, mér kemur ekki í hug, að skepnan beri ábyrgð. Sá sjálfsagði
hlutur er í þessu sambandi jafnótvíræð yfirlýsing af hálfu sr.
Benjamíns aS maSurinn beri enga ábyrgS. Hann er jafnfætis skepn-
unni hvað það snertir. Mannleg grimmd og ofstæki er þá í raun
og veru á engan hátt annars eðlis en það, sem hrærist í brjóstum
hrúta, sem stangast, svo stuðst sé við skáldlegt orðalag sr. Benja-
míns í öðru sambandi. Það, sem gerðist á Golgata, var samskonar
og þegar tígrisdýr hremmir hind eða krókódíll bryður kálf. Það,
sem við bar í Budhenwald sama eðlis og þegar köttur leikur sér
að mús. „Meðfætt eðli og lífsvenjur'4 í báðum tilfellum, jafn frá-
leitt að tala um ábyrgð hvort sem um er að ræða. Guð hefur skaji-
að okkur „nákvæmlega eins og við erum.“ Við erum þá m. ö. o.
nákvæmlega eftir hans höfði og hjarta. Og þá er Guð auðvitað
harðánægður með okkur eins og við erum og heiminn, sem maður-
inn mótar, fullkomlega sáttur við ásælni og kúgun, ofbeldi, hræsni
og grimmd, barnamorð, fangabúðir og styrjaldir. A. m. k. lier-
um við ekki meiri ábyrgð á þessu en ferfætlingar frumskógarins,
kyrkislöngur, eiturpöddur og sóttkveikjur á sínum „lífsvenjum“.
Ætli ég verði ekki að angra sr. Benjamín enn með því að minna
á orðin í Mark. 7,21. Hann neitar því ekki lengur, að Jesús hafi
flutt þau orð, tæplega heldur, að eitthvað kunni að vera hæft í
þeim. Hafi Guð skapað okkur „nákvæmlega eins og við erum,“
þá er Guð höfundur þess, sem Jesús segir þar koma innan að frá
hjarta mannsins, en það er: lllar hugsanir, frillulífi, þjófnaður,
morð, hórdómur, ágirnd, illmennska, svik. munaðarlífi, öfund,
lastmæli hroki, fávizka. Allt þetta illa er af guðlegum toga spunn-
ið, skapað af Guði.