Læknablaðið - 01.07.2024, Qupperneq 47

L ÆKNABL AÐIÐ 2024/110 391
L I P R I R P E N N A R
Út að borða
Gróa Björk Jóhannesdóttir
barnalæknir
Ég er barnalæknir, með sérgrein í
meltingarfærasjúkdómum og næringu
barna, og starfa á Sjúkrahúsinu á Akur-
eyri og á Læknastofum Akureyrar. Ef
fólk spyr um uppruna fær það svarið
Garðbæingur. Búsetan í Garðabæ var
þó ekki löng. Við læknabörn og læknar
komum víða við. Sérnámið var í Osló og
Bergen, dásamlegir staðir, en samt alltaf
planið að flytja heim.
Eiginmann minn, Halldór Snæbjörns-
son, fann ég í Mývatnssveit og við fjöl-
skyldan vorum alltaf þar með annan
fótinn á námsárum og í fríum. Ég vann
á heilsugæslunni á Akureyri eitt sumar,
prófaði afleysingu á barnadeild Fjórð-
ungssjúkrahússins, sem nú er Sjúkrahús-
ið á Akureyri, og á systur búsetta hér.
Okkur þótti því álitlegur kostur að flytja
norður að sérnáminu loknu. Þannig kom
þessi svokallaði Garðbæingur sér fyr-
ir á Brekkunni. Krakkarnir 14 og 9 ára
og skilgreina sig sem Mývetninga, allir
ánægðir með valið. Nýlega kom fyrsta
ömmubarnið og sannarlega bættist við
ný vídd í tilveruna og aukaslög í hjartað.
Í starfinu vinn ég bæði sem
meltingarlæknir barna og sem almennur
barnalæknir, líka eitthvað við kennslu og
rannsóknir. Breidd fagsins er skemmtileg
og starfið fjölbreytt, en það getur alveg
verið krefjandi að fást við allskonar brátt
og sjaldgæft.
Á deildinni eru í góðu árferði fjór-
skiptar bakvaktir. Árferðið er þó breyti-
legt. Stundum eru vaktirnar fleiri og
oft erum við að nýta hóp frábærra
barnalækna sem eiga endingargóðar
ferðatöskur. Milli vakta er svo Lífið Sjálft
og það er eiginlega það sem ég ætlaði
að skrifa um, því að án jafnvægis milli
vinnu og tilverunnar koma myglu-
skemmdir í hvort tveggja.

Það sem ég ætla að segja um Líf-
ið Sjálft eru engin geimvísindi og ekki
einkauppgötvun. Útivist er kjarninn.
Mér finnst sorglegt að hafa ekki fatt-
að ánægju útivistar fyrr en um miðjan
aldur, að ég hljóti að hafa misst af svo
miklu. Sennilega er það umhverfið hér
fyrir norðan sem skóp þessa þrá, eftir
léttan undirbúning í norsku „ut på tur,
aldri sur“ menningunni.
Bestu dagarnir byrja í ullarnærfata-
skúffunni, græja nesti og halda út í
náttúruna. Enda daginn í heitum potti,
fara beint aftur í náttfötin og endurtaka
næsta dag. Nesti er auðvitað mikilvægt,
hjá okkur hjónunum er hugtakið að fara
„út að borða“ tekið mjög bókstaflega.
Gönguskíði, ferðaskíði, fjallgöngur, göng-
ur með ferðafélaginu eða á eigin vegum,
hjólaferðir, stangveiði, kajakróður.
Nú þurfið þið ekki að halda að
ég sé fim og hugrökk fjallageit – alls
ekki, ég fer hægt yfir, aftast í hóp, með
göngustafi og blæs vel. Aðalatriðið er
að ég elska þetta og finn að þetta gerir
mér gott. Unga fólk, prófið bara! Ekkert
hreinsar hugann betur en væn raun-
veruleg mótbrekka og endorfíngusur um
heilann. Viðbótarhobbí getur verið að
staldra við og þykjast muna blómaheiti.
Ég ætla að segja ykkur frá nokkrum
uppáhaldsstöðum, sem þið getið prófað
þegar þið dveljið í orlofsíbúðinni eða
komið í starfsviðtal á SAk. Nánar um
leiðirnar má finna til dæmis á Strava eða
visitakureyri.is.
• Norðan við Akureyri eru Krossanes-
borgir. Æðislegt svæði, fuglafriðland,
með ávölum klettum, mjóum stígum,
fámenni og hentar vel til 1-2ja tíma ró-
legrar göngu.
• Kjarnaskóg þekkja margir. Hægt er
að lengja túrinn upp á hamrana eða
í Naustaborgir. Á veturna er upplýst
um gönguskíðafæri á fésbókarsíðu
skógræktarfélags Eyfirðinga.
• Skólavarða í Vaðlaheiði er vinsæl
trimmleið, 2-3ja tíma ferð í allt, 5,5 km
og 550 m hækkun.
• Harðarvarða í Hlíðarfjalli, 6-7 km, 700
m hækkun. Gamall vegslóði liggur frá
stólalyftu upp á klettabrúnina, þaðan
sem gengið er að vörðunni til suðurs.
Verðlaunaútsýni.
• Bæjarfjallið Súlur er um 10,5 km leið
með 900 m hækkun. Veljið sólríkan
dag, gott nesti og vindheldan jakka.
Það er næs að geta horft út um skrif-
stofugluggann og hugsað „sjáðu
tindinn, þarna fór ég“.
• Að lokum Uppsalahnjúkur á Staðar-
byggðarfjalli; 11 km og um 800 m
hækkun. Millilending er á Haus og
hægt að láta þann kafla nægja. Á
leiðinni áfram er stundum skafl, smá
hliðarhalli og bratt í lokin, en ekk-
ert sem Jón og Gunna ráða ekki við.
Glæsilegt og víðfemt útsýni.
Ég vona að eitthvert ykkar nýti sér þess-
ar hugmyndir og leyfið endilega útivist-
arbakteríunni að dafna.
Gróa Björk Jóhannesdóttir
barnalæknir telur upp frábærar
útivistaperlur við Akureyri
og hvetur lesendur til að leyfa
útivistarbakteríunni að dafna.
„Mér finnst sorglegt að hafa ekki
fattað ánægju útivistar fyrr en um
miðjan aldur, að ég hljóti að hafa
misst af svo miklu. Sennilega er það
umhverfið hér fyrir norðan sem skóp
þessa þrá, eftir léttan undirbúning
í norsku „ut på tur, aldri sur“
menningunni.“