Fróðskaparrit - 01.01.1995, Qupperneq 3

Fróðskaparrit - 01.01.1995, Qupperneq 3
HANS DEBES JOENSEN 7 streingjum teirra, ið burtur hava verið, er sum nevnt lærdómsstovnurin Fróðskapar- setur Føroya, ið er miðdepil fyri gransking og lærdum lestri. Hann kann skapa nøkrum av studentum okkara líkindi at nema nakað av lærdómi heima á landi, áðrenn neyðugt verður at fara burtur í lond, ella eisini at leggja ein tátt niður við tí, ið nomið er utt- anlendis. Millum teirra, ið tóku hetta stóra tak, var Hanus ein hin ítasti. Tað er av sonn- um einki minni enn undranarvert, at tað, sum mangur hevði dreymar um, men valla tordi at hugsa í álvara, eydnaðist hesum monnum at fremja í gerð. Her hava gingið saman dirvi, sterkur vilji, tol og seiggi, og eisini serstøk evni at fara við fólki, helst teimum, ið ráddu fyri landi og peningi. Hanus var limur í setursráðnum frá byrjan í 1965 til 1977, trý tey seinastu árini sat hann í formanssessi. Aftur at tí krevjandi læknayrkinum - hann var landslækni í ein mansaldur, 1949- 79 - gav hann sær stundir at røkja mong áhugamál, týddi ikki so lítið av bók- mentum, m.a. kinverskan skaldskap (Eyst- anduni, 1976, við drúgvum og fródligum inngangi). I fjør kom fyrsta bindið av einum meginverkinum í heimsbókment- unum, Dekameron eftir Boccaccio. Yrk- ingar hansara gjøgnum árini komu út í savninum í súgi um Froðbiarboða (1991). Til tað seinasta fekst hann saman við Jóhannesi av Skarði við at týða stórverkið Herstríð ogfrið eftir Leo Tolstoi. Ikki er at gloyma alsk hansara til fagrar listir. A ungum árum í Keypmannahavn var hann ein av undangongumonnunum at fáa stovn- að Føroya listafelag, sum varð flutt heim til lands við stríðslok og nú styðjar upp undir hin glæsiliga Listaskála Føroya. Men av øllum avrekum hansara metir undirritaði eina hægst tey megnartøk hann hevur tikið fyri mál okkara, fyrst og fremst til tess at búgva tað út sum vísindamál og yrkismál. Tey, sum lisið hava greinir Han- usar um móðurmálið, eitt nú í Búgvanum, tí valablað, sum føroyingar góvu út í Dan- mørk stríðsárini, varnast alsk hansara til málið og hug og vilja hansara til at ráða tí bót, har sum á vantaði. I Búgvanum nr. 2, 16. januar 1942, er stutt grein eftir hann nevnd Yrkismál okkara. Av tí, at hon er greitt dømi um tað, eg nevni her, og eisini vísir frameftir, loyvi eg mær at endurgeva hana her í heild (stavsetingin dagførd): Vit hava frætt, at landsmenn okkara heima hava givið máli okkara tann sess, ið tað eig- ur. Ikki er tað javnbjóðis við fremmand mál, men einasta almenna mál á Føroyalandi. Hetta var so seinasti bresturin, síðan føroy- ingar í 1888 tóku seg saman um, at Føroya- mál skuldi taka við aftur øllum rættindum sínum í Føroyum. Hetta eru stórtíðindi. Tað er ikki bert tann kenslan, ið nertur við hvønn føroying, nú hann veit, at hansara mál er lýst javnbjóðis øðmm mentaðum málum. Tað er ikki bert tað, at vit koma ongantíð aftur at síggja avbygdarmannin standa og kýta seg á tingi til láturs fyri fremmandum embætis- monnum og dølskum landsmonnum - men tað er rangan av hesum stórtíðindum, vit vilja nerta við - tað er tann ábyrgdin, ið henda ein- mælta viðtøkan leggur á okkum ungu. Sett í verk ger henda lóg so mikið, at hon lítur okkum upp í hendur í øllum fømm at bera fram hugsan okkara á egnum máli. Hvør einstakur maður ella kvinna noyðist tí, t hvussu so er, har tey koma at nerta við al-
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92
Qupperneq 93
Qupperneq 94
Qupperneq 95
Qupperneq 96
Qupperneq 97
Qupperneq 98
Qupperneq 99
Qupperneq 100
Qupperneq 101
Qupperneq 102
Qupperneq 103
Qupperneq 104
Qupperneq 105
Qupperneq 106
Qupperneq 107
Qupperneq 108
Qupperneq 109
Qupperneq 110
Qupperneq 111
Qupperneq 112
Qupperneq 113
Qupperneq 114
Qupperneq 115
Qupperneq 116
Qupperneq 117
Qupperneq 118
Qupperneq 119
Qupperneq 120
Qupperneq 121
Qupperneq 122
Qupperneq 123
Qupperneq 124
Qupperneq 125
Qupperneq 126
Qupperneq 127
Qupperneq 128

x

Fróðskaparrit

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fróðskaparrit
https://timarit.is/publication/15

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.