Freyja - 01.01.1906, Side 32

FREYJA
VIII. 6.
160
sömum siðmenningar og bræSralagsböndam, eins Og þá undii stjórn
hinns róinverska keisaradœmis.
Cýrus erkibyskup komst brátt a5 þeirri niöurstöju aö mennt-
■n og áhrif Hypatíu væru Þrándur í götu kristninnar. AÖ kenn-
ingar hennar heföu heiönina til nýrrar tignar, gtefa henni nýjan
feguröarblœ og nýtt álit. Enda var Hypatía í miklu áliti fyrir
aáfur, menntun og mállsnild. Þótti mönnum sem hún stteöi þá
öllum náins og mennta mönnnm framar í Alexandríu. Fólkið
oiikaði hana og þegar hún ók út, þyrptist þaö kringum hana, stráöi
blómurn á götu hennar og hrópaöi: ,,Lengi lifi dóttir Theons!“
Skáldin köiiuöu hana: , ,Gyöju himinsins, “ ,,ilekklausu stjörn-
una, “ og ,,bióin máisniildarinnar. Svo var hún fögur aö Cleoph-
atra heföi mátt öfunda hana, og eins siðprúö og hún var fögur.
En eins og hún tók öörum konum fram aö siöprýöiog fegurö þann-
ig tók hún samtíö sinni fram aö menntun og andlegurn þroska, því
hún var sól heimspekinnar sem allir samtíöar heimspekingar sner-
ust um, eins náttúrlega og stjörnurnar í hverju sólkerh snúast ut-
anum sól sina. Um hana mátti meö sanni segja:
,,Fegurð hennar gagntók fólksins lijörtu
en fróöleiks snilldin sérhvert mannlegt eyra. “
Stúdentar og jafnvel kennarar, heimspekingar og frœöimenn frá
Athenuborg, Róm og öörum stöðum hins Rómverska keisaraveld-
is þyrptust til Alexandríu til að hlusta á hana. A hverjum degi
hélt hún heimspekisiega fyrirlestra í háskólanum og fiykktist þangað
múgur og margmenni til að hlusta á útskýringar hennar yfir Plató
og Aristotle. Hús hennar var ávalt fullt af allskonar fræðimönn-
Um frá fjær og nœrligggjandi hérööum og þegar Cýrus erkibyskup
fór þar hjá og sá að völlurinn utan viö listigarðinn sem umkringdi
húshennar var þétt skipaður hestum, ösnum meö allskonar reiöfœr-
am, akfœrum og burðarstóluin varð hann gagntekinn af hatri til
þessarar heiðnu stúlku. Hennar menntun var honum fyrirlitleg
heimska, fegorð hennar tálbeita djöfulsins til aö véla menn af veg-
umguðs. Hann hataöi hana fyrir það,að hún,stúlkan,svo veigalítil
dirfðist aö brjóta í bága viö siövenjur sinna tíma og ryðja sér braut
að uppsprettulindum menntunarinnar, en mest hataði hann hana